+--------------------------------------------------------------------------------------------+ | Jan Krzysztof Kelus | |--------------------------------------------------------------------------------------------| |Piosenka pasożyta społecznego 1968 |Na przystanku PKS-u 1981 | |----------------------------------------------+---------------------------------------------| |Droga po torach na wschód |...na przystanku PKS-u | | | | |Szyny przed tobą w jeden punkt |znalezionym już o zmierzchu | | | | |Daleko z tyłu są złe sprawy miast |z piosenkami - jak z włóczęgą | | | | |Południe blisko ustał wiatr |łatwo zacząć - trudno przestać | | | | | | | | | | |Mówią ci - tyle masz lat |więc po pierwsze panie Cohen | | | | |Włóczysz się - co z tego masz? |to nie będzie o Zuzannach | | | | |Chwasty wzdłuż torów, gorący smar |powiedzieli by w ZAiKSie | | | | |Brunatny kurz i słońce w kark |- "osiem taktów to jest plagiat" | | | | | | | | | | |Ścieżką z nasypu na skos |Na przystanku PKSu | | | | |Szyny nad tobą drży most |kawał w bok od szosy głównej | | | | |Przeszedł osobowy dwunasta sześć |z nieskończona wciąż piosenka | | | | |Południe blisko chce się jeść |siedząc sobie tak we dwójkę... | | | | | | | | | | |Mówią ci - tyle masz lat |Tę szosę znalazłeś na chwilę przed zmierzchem| | | | |Włóczysz się - co z tego masz? |skąd ten niepokój czy stąd się zabierzesz? | | | | |Chwasty wzdłuż torów, gorący smar |świecisz zapałką tabliczkę ktoś zerwał | | | | |Brunatny kurz i słońce w kark |spokojnie zwyczajna w podróży przerwa. | | | | | | | | | | | |dość daleko od poezji | | | | | |na przystanku PKSu | | | | | |spotkasz ludzi - ot, zwyczajnych | | | | | |jak z piosenki Jacka Kleyffa | | | | | | | | | | | |- "Tutaj panie znacznie łatwiej | | | | | |złapać trypra niż okazję" | | | | | |- raz mi mówił jeden pijak | | | | | |- "daj pan spokój z tym przystankiem" | | | | | | | | | | | |Pies nam trochę się zestarzał | | | | | |już ma siwy pysk i uszy | | | | | |- "Czy on z dzikiem skrzyżowany | | | | | |czy go panie mróz oprószył?" | | | | | | | | | | | |Raz powiedział napotkany | | | | | |na przystanku PKSu | | | | | |człowiek który dotąd nie wie | | | | | |że przez chwilę był poetą | | | | | | | | | | | |Tę szosę znalazłeś na chwilę przed zmierzchem| | | | | |skąd ten niepokój czy stąd się zabierzesz? | | | | | |świecisz zapałką tabliczkę ktoś zerwał | | | | | |spokojnie zwyczajna w podróży przerwa. | | | | | | | | | | | |Polska z Polską i o Polsce | | | | | |- bardzo dobrze panie Pietrzak - | | | | | |teraz trzeba nas powzruszać | | | | | |gdy nie można już rozśmieszać | | | | | | | | | | | |"NA KAPUśCIE CZARNE LIŚCIE" | | | | | |- ja wolałem tamten patos - | | | | | |"NIE DAJ DUPY KOMUNIŚCIE" | | | | | |choć podobno dobrze płacą | | | | | | | | | | | |pisał jakiś mój brat starzy | | | | | |na dnie nocy stalinowskiej | | | | | |kredą, krwią i zwykłem gównem | | | | | |na dworcowy gdzieś wychodkach | | | | | | | | | | | |Jest więc ten - i tamten patos... | | | | | |...Porzuciłeś znowu miasto | | | | | |po co masz dodawać drożdże | | | | | |gdy naprawdę rośnie ciasto? | | | | | | | | | | | |I szosę znalazłeś na chwilę przed zmierzchem | | | | | |skąd ten niepokój czy stąd się zabierzesz? | | | | | |świecisz zapałką tabliczkę ktoś zerwał | | | | | |spokojnie zwyczajna w podróży przerwa. | | | | | | | | | | | |Jak tu ustrzec się obsesji | | | | | |gdy na pierwszych stronach gazet | | | | | |druk ocieka nienawiścią, | | | | | |jak się ustrzec nienawiści | | | | | | | | | | | |jak nie uciec w ciepły azyl | | | | | |spraw codziennych albo wiecznych | | | | | |śpiewać głosem pokolenia | | | | | |czy też śpiewać dla najbliższych? | | | | | | | | | | | |Bez debitu i bez beatu | | | | | |na tych samych czterech taktach | | | | | |na akordach wciąż tych samych | | | | | |swoim głosem everymana | | | | | | | | | | | |ocierając się o banał | | | | | |ocierając się o plagiat | | | | | |raz próbując coś wykrzyczeć | | | | | |raz próbując coś wyszeptać... | | | | | | | | | | | |* * * | | | | | | | | | | | |Dość daleko od porażki, | | | | | |dość daleko do sukcesu | | | | | |od rozwiązań ostatecznych | | | | | |może blisko lub daleko... | | | | | | | | | | | |...kawał w bok od szosy głównej | | | | | |przędąc grubo - albo cienko | | | | | |na przystanku PKSu | | | | | |z nieskończoną wciąż piosenką... | |----------------------------------------------+---------------------------------------------| |Piosenka o nielegalnym posiadaniu broni 1980 |Sny lękowe w stanie wojennym 1982 | | | | | | | |----------------------------------------------+---------------------------------------------| | cytaty muzyczne i zapożyczenia treściowe | Odcinek I - Dedykowany wszystkim z | |skondensowano w sposób |którymi siedizałem. W szczególności zaś: | | | | | przekraczający przyjęte dla tego gatunku | M. Gellerowi - biofizykowi | |granice. Dlatego też autor | | | | Wiktorowi K. - złodziejowi diamentów | | dedykuje piosenkę tym bez których jej | | |powstanie byłoby nie możliwe: | P. Mitznerowi - poecie | | | | | Marianowi Brandysowi, Leonardowi Cohenowi,| J. Onyszkiewiczowi i | |Ernestowi Hemingwayowi, Karelowi | | | | H. Wujcowi - przewódcom związkowym | | Krylowi i gen. Wieniawie-Długoszowskiemu | | | | prokuratorowi Kogutowi i | | | | | | dyrektorowi Torończykowi - agentom MSW | |Przyjdź do nas Muzyczko, | | | | | |już ciemno na mieście | | | |Nasze sny w stanie wojny | |cieplutkie jest łóżko, | | | |takie są zbyt dosłowne | |na pewno się zmieścisz | | | |tajemniczych w nich nie ma nadznaczeń | | | | | | | |nie wstydź się muzyczko, | | | |taki, ot - socrealizm | |głupiutkie poezje | | | |zwykłe dzienne obawy | |tu wieczorem wyprawiamy, | | | |symboliki nie trzeba tłumaczyć | |żona ciebie nie zje | | | | | | | | | |No... na przykład: zasypiamy | |przytul się kochanie, | | | |przytuleni. Nie wiem czemu | |zatrzymajmy czas | | | |częściej śni się twoje ciało | |w okruszynach intymności | | | |a nie ciała ze snu kobiet | |nim historia znów zapuka nam do drzwi | | | |Dzwonek. Do drzwi łomotanie | |pięścią nieproszonych gości | | | |- odjeżdżamy rozdzieleni - | | | | | |przez tajniaków w milicyjnym radiowozie | |Pijmy tanie wino, | | | | | |zatrzymajmy czas, | | | |Jak dworcowa poczekalnia | |zaśpiewajmy stare pieśni, | | | |nienormalnie wielka cela | |nim historia zrobi szwoleżerów z nas, | | | |Wprowadzają mnie. Poznaję | |albo zrobi z nas... naleśnik, | | | |może stu lub dwustu mężczyzn | | | | | |- wszystkich tych, z którymi kiedyś | |nie bój się muzyczko, | | | |choć przez jedną noc siedziałem | |to tylko pistolet, | | | |na Komendach Dzielnicowych i aresztach | |że dzwon bije komuś, | | | | | |uczyli cię w szkole | | | |Nie jest źle - widzicie sami - | | | | | |właśnie biorą nas do łaźni | |- Pomacaj muzyczko | | | |W nagim tłumie ktoś pół-żartem | |jak spust chodzi miękko | | | |pyta: - Czy nie puszczą gazu? | |gdy się rano obudzimy, | | | |- Więć pocieszam ukradzionym | |już będziesz piosenką, | | | |Bratkowskiemu porzekadłem | |przytul się kochanie, | | | |że to jednak chyba faszyzm z ludzką twarzą | |zatrzymajmy czas | | | | | |w okruszynach intymności | | | | Odciek II - dedykowany wszystkim, którzy | |nim historia znów zapuka nam do drzwi |będą siedzieć | | | | |pięścią nieproszonych gości |Wszystkie sny w stanie wojny | | | | | |pewnie też są dosłowne | | | | |Pijmy tanie wino, |taki sam pewnie w nich socrealizm | | | | |zatrzymajmy czas, | | | | | |zaśpiewajmy stare pieśni, |chociaż nie znam was z bliska | | | | |nim historia zrobi szwoleżerów z nas, |senne władzy obawy | | | | |albo zrobi z nas... naleśnik, |czsaem staram się sobie wyobrazić: | | | | | | | | | | |Pistolet muzyczko, |Bo... na przykład: wasz gabinet | | | | |to nagan dziadunia, |towarzyszka sekretarka | | | | |braciszek go znalazł, |tyłem w oknie odwrócona | | | | |oliwił jak umiał, |- odkrywacie w niej kobietę - | | | | | |chcecie ją od tyłu objąć | | | | |Brat dorósł - ma żonę, |a ta krzyczy przerażona: | | | | |i jaką kobietkę |- Ludzie! Ludzie! Towarzyszu! | | | | |mówi - może kiedyś zagram |- Ludzie są pod komitetem! | | | | |w rosyjską ruletkę | | | | | | |* * * | | | | |przytul się kochanie, | | | | | |zatrzymajmy czas |Z obu snów zbyt dosłownych | | | | |w okruszynach intymności |trudno coś prorokować | | | | |nim historia znów zapuka nam do drzwi |trzeba czekać na finał może dobry lub zły | | | | |pięścią nieproszonych gości | | | | | |Pijmy tanie wino, |mój sen zresztą się sprawdził | | | | |zatrzymajmy czas, |właśnie siedzę w więzieniu | | | | |zaśpiewajmy stare pieśni, |ale nie chciałbym z wami się zamienić ... ...| | |na sny | |nim historia zrobi szwoleżerów z nas, | | | | | |albo zrobi z nas... naleśnik, | | | | | | | | | | | |Nie bój się muzyczko, | | | | | |jeszcze tylko refren | | | | | |naprawdę już mamy | | | | | |calutką piosenkę | | | | | |Pistolet pod łóżko | | | | | |połóżmy zwyczajnie | | | | | |gdy zadzwoni rano budzik | | | | | |to do niego walnę | | | | | | | | | | | |przytul się kochanie, | | | | | |zatrzymajmy czas | | | | | |w okruszynach intymności | | | | | |nim historia znów zapuka nam do drzwi | | | | | |pięścią nieproszonych gości | | | | | | | | | | | |Pijmy tanie wino, | | | | | |zatrzymajmy czas, | | | | | |zaśpiewajmy stare pieśni, | | | | | |nim historia zrobi szwoleżerów z nas, | | | | | |albo zrobi z nas... naleśnik, | | | | | | | | +--------------------------------------------------------------------------------------------+ +--------------------------------------------------------------------------------------------+ | JACEK KACZMARSKI | |--------------------------------------------------------------------------------------------| |Mury 1978 |Źródło 1978 | |----------------------------------------+---------------------------------------------------| |On natchniony i młody był, ich nie |Płynie rzeka wąwozem jak dnem koleiny, która sama | |policzyłby nikt |siebie żłobiła, | |On im dodawał pieśnią sił, śpiewał że |Rosną ściany wąwozu, z obu stron coraz wyżej, tam | |blisko już świt. |na górze są ponoć równiny; | |Świec tysiące palili mu, znad głów |I im więcej tej wody, tym się głębiej potoczy | |podnosił się dym, |Sama biorąc na siebie cień zboczy... | |Śpiewał, że czas by runął mur... | | |Oni śpiewali wraz z nim: |Piach spod nurtu ucieka, nurt po piachu się wije, | | |własna w czeluść ciągnie go siła. | |Wyrwij murom zęby krat! |Ale jest ciągle rzeka na dnie tej rozpadliny, jest | |Zerwij kajdany, połam bat! |i będzie, będzie jak była, | |A mury runą, runą, runą |Bo źródło | |I pogrzebią stary świat! |Bo źródło | | |Wciąż bije. | |Wkrótce na pamięć znali pieśń i sama | | |melodia bez słów |A na ścianach wysokich pasy barw i wyżłobień, tej | |Niosła ze sobą starą treść, dreszcze na |rzeki historia, tych brzegów - | |wskroś serc i głów. |Cienie drzew powalonych, ślady głazów rozmytych, | |Śpiewali więc, klaskali w rytm, jak |muł zgarnięty pod siebie - wbrew sobie | |wystrzał poklask ich brzmiał, |A hen, w dole blask nikły ciągle ziemię rozcina, | |I ciążył łańcuch, zwlekał świt... |Ziemia nad nim się zrastać zaczyna... | |On wciąż śpiewał i grał: | | | |Z obu stron żwir i glina, by zatrzymać go w biegu, | |Wyrwij murom zęby krat! |woda syczy i wchłania, lecz żyje | |Zerwij kajdany, połam bat! |I zakręca, omija, wsiąka, wspina się, pieni, ale | |A mury runą, runą, runą |płynie, wciąż płynie wbrew brzegom - | |I pogrzebią stary świat! |Bo źródło | | |Bo źródło | |Aż zobaczyli ilu ich, poczuli siłę i |Wciąż bije. | |czas, | | |I z pieśnią, że już blisko świt szli |I są miejsca gdzie w szlamie woda niemal zastygła | |ulicami miast; |pod kożuchem brudnej zieleni; | |Zwalali pomniki i rwali bruk - Ten z |Tam ślad, prędzej niż ten kto zostawił go, znika - | |nami! Ten przeciw nam! |niewidoczne bagienne są sidła. | |Kto sam ten nasz najgorszy wróg! |Ale źródło wciąż bije, tłoczy puls między stoki, | |A śpiewak także był sam. |Więc jest nurt, choć ukryty dla oka! | | | | |Patrzył na równy tłumów marsz, |Nieba prawie nie widać, czeluść chłodna i ciemna, | |Milczał wsłuchany w kroków huk, |Niech się sypią lawiny kamieni! | |A mury rosły, rosły, rosły |I niech łączą się zbocza bezlitosnych wąwozów, | |Łańcuch kołysał się u nóg... |Bo cóż drąży kształt przyszłych przestrzeni | | |Jak nie rzeka podziemna? | |Patrzy na równy tłumów marsz, | | |Milczy wsłuchany w kroków huk, |Groty w skałach wypłucze, | |A mury rosną, rosną, rosną |Żyły złote odkryje - | |Łańcuch kołysze się u nóg... |Bo źródło | | |Bo źródło | | |Wciąż bije. | |----------------------------------------+---------------------------------------------------| |Zbroja 1982 |Obława | |----------------------------------------+---------------------------------------------------| |Dałeś mi Panie zbroję |Skulony w jakiejś ciemnej jamie smaczniem sobie | |Dawny kuł płatnerz ją |spał | |W wielu pogięta bojach |I spały małe wilczki dwa - zupełnie ślepe jeszcze | |Wielu ochrzczona krwią |Wtem stary wilk przewodnik co życie dobrze znał | |W wykutej dla giganta |Łeb podniósł warknął groźnie aż mną szarpnęły | |Potykam się co krok |dreszcze | |Bo jak sumienia szantaż |Poczułem nagle wokół siebie nienawistną woń | |Uciska lewy bok |Woń która tłumi wszelki spokój zrywa wszystkie sny | | |Z daleka ktoś gdzieś krzyknął nagle krótki rozkaz: | |Lecz choć zaginął hełm i miecz |goń - | |Dla ciała żadna w niej ostoja |I z czterech stron wypadły na nas cztery gończe | |To przecież w końcu ważna rzecz |psy! | |Zbroja | | | |Obława! Obława! Na młode wilki obława! | |Magicznych na niej rytów |Te dzikie zapalczywe | |Dziś nie odczyta nikt |W gęstym lesie wychowane! | |Ale wykuta z mitów |Krąg śniegu wydeptany! W tym kręgu plama krwawa! | |I wieczna jest jak mit | | |Do ciała mi przywarła |Ciała wilcze kłami gończych psów szarpane! | |Przeszkadza żyć i spać | | |A tłum się cieszy z karła |Ten który rzucił na mnie się niewiele szczęścia | |Co chce giganta grać |miał | | |Bo wypadł prosto mi na kły i krew trysnęła z rany | |Lecz choć zaginął hełm i miecz |Gdym teraz - ile w łapach sił - przed siebie prosto| |Dla ciała żadna w niej ostoja |rwał | |To przecież w końcu ważna rzecz |Ujrzałem małe wilczki dwa na strzępy rozszarpane! | |Zbroja |Zginęły ślepe, ufne tak puszyste kłębki dwa | | |Bezradne na tym świecie złym, nie wiedząc kto je | |A taka w niej powaga |zdławił | |Dawno zaschniętej krwi |I zginie także stary wilk choć życie dobrze zna | |Że czuję jak wymaga |Bo z trzema naraz walczy psami i z ran trzech naraz| |I każe rosnąć mi |krwawi! | |Być może nadaremnie | | |Lecz stanę w niej za stu |Obława! Obława! Na młode wilki obława! | |Zdejmij ją Panie ze mnie |Te dzikie zapalczywe | |Jeśli umrę podczas snu |W gęstym lesie wychowane! | | |Krąg śniegu wydeptany! W tym kręgu plama krwawa! | |Bo choć zaginął hełm i miecz |Ciała wilcze kłami gończych psów szarpane! | |Dla ciała żadna w niej ostoja | | |To przecież życia warta rzecz |Wypadłem na otwartą przestrzeń pianę z pyska tocząc| |Zbroja |Lecz tutaj też ze wszystkich stron - zła mnie | | |otacza woń! | |Wrzasnęli hasło wojna |A myśliwemu co mnie dojrzał już się śmieją oczy | |Zbudzili hufce hord |I ręka pewna, niezawodna podnosi w górę broń! | |Zgwałcona noc spokojna |Rzucam się w bok, na oślep gnam aż ziemia spod łap | |Ogląda pierwszy mord |tryska | |Goreją świeże rany |I wtedy pada pierwszy strzał co kark mi rozszarpuje| |Hańbiona płonie twarz |Pędzę, słyszę jak on klnie! Krew mi płynie z pyska | |Lecz nam do obrony dany |On strzela po raz drugi! Lecz teraz już pudłuje! | |Pamięci pancerz nasz | | | |Obława! Obława! Na młode wilki obława! | |Więc choć za ciosem pada cios |Te dzikie zapalczywe | |I wróg posiłki śle w konwojach |W gęstym lesie wychowane! | |Nas przed upadkiem chroni wciąż |Krąg śniegu wydeptany! W tym kręgu plama krwawa! | |Zbroja |Ciała wilcze kłami gończych psów szarpane! | | | | |Wywlekli pudła z blachy |Wyrwałem się z obławy tej schowałem w obcy las | |Natkali kul do luf |Lecz ile szczęścia miałem w tym to każdy chyba | |I straszą sami w strachu |przyzna | |Strzelają do ciał i słów |Leżałem w śniegu jak nieżywy długi długi czas | |Zabrońcie żyć wystrzałem |Po strzale zaś na zawsze mi została krwawa blizna! | |Niech zatryumfuje gwałt |Lecz nie skończyła się obława i nie śpią gończe psy| |Nad każdym wzejdzie ciałem |I giną ciągle wilki młode na całym wielkim świecie | |Pamięci żywej kształt |Nie dajcie z siebie zedrzeć skór! Brońcie się i wy!| | |O, bracia wilcy! Brońcie się nim wszyscy | |Choć słońce skrył bojowy gaz |wyginiecie! | |I żołdak pławi się w rozbojach | | |Wciąż przed upadkiem chroni nas |Obława! Obława! Na młode wilki obława! | |Zbroja |Te dzikie zapalczywe | | |W gęstym lesie wychowane! | |Wytresowali świnie |Krąg śniegu wydeptany! W tym kręgu plama krwawa! | |Kupili sobie psy |Ciała wilcze kłami gończych psów szarpane! | |I w pustych słów świątyni | | |Stawiają ołtarz krwi | | |Zawodzi przed bałwanem | | |Półślepy kapłan łgarz | | |I każdym nowym zdaniem | | |Hartuje pancerz nasz | | | | | |Choć krwią zachłysnął się nasz czas | | |Choć myśli toną w paranojach | | |Jak zawsze chronić będzie nas | | |Zbroja | | |----------------------------------------+---------------------------------------------------| |Zesłanie studentów wg obrazu J. |Stańczyk (wg obrazu J. Matejki) 1982 | |Malczewskiego 1980 | | |----------------------------------------+---------------------------------------------------| |Pod wielką mapą Imperium |Dziś bal na zamku królowej Bony | |Odpocząć - jak kto potrafi |Wytruto myszy zwieszono lampiony | |Kończymy bliską Syberią |I opłacono śpiewaków | |Skrócony kurs geografii |Czuję jak blednie moja twarz błazeńska | | |Właśniem przeczytał o stracie Smoleńska | |Śpi - kto spać może po drodze |Ale gdzie Smoleńsk gdzie Kraków | |Trudnej jak lekcja historii | | |Na wielkiej pustej podłodze |Wiadomość pewna podpisy pieczęcie | |Egzamin wstępny katorgi |Ale królowa skrzywi się z niechęcią | | |Rachunki bardziej ją troszczą | |Najmłodszy w mapę jak w okno |Zaplatam palce nieskore do gestów | |Patrzy sczytując litery |Bo samych wodzów jest tu ze czterdziestu | |Układa drogę powrotną |Na balu dobrze ich goszczą | |Przez białe wiorsty papieru | | | |Gdybym pociągał sznury wielkich dzwonów | |Dwaj inni usiedli razem |To bym z nich dobył najwyższego tonu | |Dręczą się w mokrych ubraniach |I biłbym biłbym na trwogę | |Jak by tu ojcu pokazać |A dzwoneczkami na błazeńskiej czapce | |Naganne ze sprawowania |Swój kaduceusz mając za doradcę | | |Kogóż przestrzec ja mogę | |Ten ściągnął buty tarł palce | | |Ten nogą zdrętwiałą kołysze |Stańczyk - wołają - dajcie tu Stańczyka | |Ten jeszcze myśli o walce |Już im nie starcza uczta i muzyka | |Ten Odyseję już pisze |Chcą jeszcze pośmiać się z głupca | | |Nie jestem dobrym błaznem na te czasy | |A żołdak spity jak bela |Lecz wśród jedwabnych i złotych kutasów | |Śpi i karabin odrzucił |Na mądrość znajdźcie mi kupca | |Wie nawet już w majaczeniach | | |Że i tak nie mają gdzie uciec |Lecz żadna mądrość nie zastąpi przeczuć | | |Które są przy mnie dzisiaj jak co wieczór | |Szynele o wyrok za duże |Choćby grano najgłośniej | |Kij co z wilgoci poczerniał |Siedzę bez ruchu jak wyzbyty mowy | |Książki tobołki podróżne |Czemu więc nagle wokół mojej głowy | |Pod wielką mapą Imperium |Dzwoneczki dzwonią żałośnie | | | | | |To ta kobieta władzy wciąż niesyta | | |Pisma podmienia raportów nie czyta | | |Tajne prowadzi układy | | |Mówcie że mądra że wielkiego rodu | | |Że wschodem rządzić ma ręka zachodu | | |A ja nie cierpię tej baby! | |----------------------------------------+---------------------------------------------------| |Przedszkole 1974 |Wojna postu z karnawałem 1990 | |----------------------------------------+---------------------------------------------------| |W przedszkolu naszym nie jest źle |Niecodzienne zbiegowisko na śródmiejskim rynku | |Zabawek mamy tutaj w bród |W oknach, bramach i przy studni, w kościele i w | |Po całych dniach bawimy się |szynku. | |W coraz to inny trud |Straganiarzy, zakonników, błaznów i karzełków | | |Roi się pstrokate mrowie, roi się wśród zgiełku. | |Pani nam przypatruje się | | |Pilnuje gdzie zabawy kres |Praca stała się zabawą, a zabawa - pracą: | |W przedszkolu naszym nie jest źle |Toczą się po ziemi kości, z kart się sypią wióry, | |Kiedy się grzecznym jest |Nic nie znaczy ten, kto nie gra, ci co grają - | | |tracą | |Bo jeśli nie - zaraz po pupach po pupach|Ale nie odróżnić w ciżbie który z nich jest który. | |po pupach biją nas | | |I krzyczą - patrz szcze patrz szczeniaku|W drzwiach świątyni na serwecie krzyże po trzy | |gdzieś ty wlazł |grosze, | |Albo po łapach po łapach po łapach |Rozgrzeszeni wysypują się bocznymi drzwiami. | |trzepią i |Klęczą jałmużnicy w prochu pomiędzy mnichami, | |W kącie się łyka łzy |Nie odróżnić, który święty, a który świętoszek. | | | | |Za oknem tyle świata lśni |Oszalało miasto całe, | |Do szyby więc przyciskam nos |Nie wie starzec ni wyrostek | |Wszystkim zachwycałbym się gdy - |Czy to post jest karnawałem, | |Gdyby nie Pani głos |Czy karnawał - postem! | | | | |Bo mamy w pociąg bawić się |Dosiadł stulitrowej beczki kapral kawalarzy | |Pani nas ciągnie tam i tu |Kałdun - tarczą, hełmem - rechot na rozlanej | |I chyba sama nie wie gdzie |twarzy. | |Powtarza tylko: czu-czu-czu... |Zatknął na swej kopii upieczony łeb prosięcia, | | |Będzie żarcie, będzie picie, będzie łup do wzięcia.| |My za nią przewracając się | | |I na zakrętach lecąc w bok |Przeciw niemu - tron drewniany zaprzężony w księży,| |Patrzymy jak się pociąg rwie |A na tronie wychudzony tkwi apostoł postu. | |Krzyczymy czu-czu gubiąc krok |Już przeprasza Pana Boga za to, że zwycięży, | | |A do ręki zamiast kopii wziął Piotrowe Wiosło. | |A Pani ciągle biega i | | |Za Nią już tylko jeden dwu |Prześcigają się stronnicy w hasłach i modlitwach, | |Bo reszta pod ścianami tkwi |Minstrel śpiewa jak to stanął brat przeciwko bratu.| |I leżąc krzyczy: czu-czu-czu! |W przepełnionej karczmie gawiedź czeka rezultatu, | | |Dziecko macha chorągiewką - będzie wielka bitwa. | |Pani się zatrzymuje zła | | |Pierwszego z brzegu łapie i |Oszalało miasto całe, | |Tym pierwszym zwykle bywam ja |Nie wie starzec ni wyrostek | |Bo jestem krnąbrny oraz zły |Czy to post jest karnawałem, | | |Czy karnawał - postem! | |Więc zaraz da mi da po pupie po pupie po| | |pupie zbije mnie |Siedzę w oknie, patrzę z góry, cały świat mam w | |Krzycząc - czemu szcze czemu szczeniaku |oku, | |nie bawisz się |Widzę co kto kradnie, gubi, czego szuka w tłoku. | |A ja z pociągu z pociągu wypadłem tylko |Zmierzchem pójdę do kościoła, wyspowiadam grzeszki,| |i |Nocą przejdę się po rynku i pozbieram resztki. | |W kącie połykam łzy | | | |Z nich karnawałowo-postną ucztą jak się patrzy | |Lecz nic nie mówię cóż to da? |Uraduję bliski sercu ludek wasz żebraczy. | |Coś tylko we mnie w środku drży |Żeby w waszym towarzystwie pojąć prawdę całą: | |W kąciku siedzę cicho-sza, |Dusza moja - pragnie postu, ciało - karnawału! | |Myślę że smutno mi | | | | | |Lecz z czasem minie też i to | | |W przedszkolu naszym tak już jest | | |Że zapomina tu się zło | | |Tu troskom szybki kres! | | | | | |Więc znów bawimy wszyscy się | | |Pod czujnym okiem Pani, i | | |W przedszkolu naszym nie jest źle! | | |(Szczególnie, gdy się śpi!) | | | | | | | | +--------------------------------------------------------------------------------------------+