Titus Livius, Ab urbe condita


5, 21, 1-7: „Ingens profecta multitudo replevit castra. Tum dictator auspicato egressus cum
edixisset ut arma milites caperent, "tuo ductu" inquit, "Pythice Apollo, tuoque numine instinctus
pergo ad delendam urbem Veios, tibique hinc decimam partem praedae voveo. Te simul, Iuno regina,
quae nunc Veios colis, precor, ut nos victores in nostram tuamque mox futuram urbem sequare, ubi te
dignum amplitudine tua templum accipiat". Haec precatus, superante multitudine ab omnibus locis
urbem adgreditur, quo minor ab cuniculo ingruentis periculi sensus esset. Veientes ignari se iam a
suis vatibus, iam ab externis oraculis proditos, iam in partem praedae suae vocatos deos, alios
votis ex urbe sua evocatos hostium templa novasque sedes spectare, seque ultimum illum diem agere.

Inseritur huic loco fabula: Immolante rege Veientium vocem haruspicis, dicentis qui eius hostiae
exta prosecuisset, ei victoriam dari, exauditam in cuniculo movisse Romanos milites ut adaperto
cuniculo exta raperent et ad dictatorem ferrent. Sed in rebus tam antiquis si quae similia veri
sint pro veris accipiantur, satis habeam: haec ad ostentationem scenae gaudentis miraculis aptiora
quam ad fidem neque adfirmare neque refellere est operae pretium.“