130       COSMAE PRATENSIS CHRONICA BOEMORUM.
LIB. II, CAP. XXXIII. XXXIV. XXXV.
131
K. 83, i4. currunt ei obviam sub ipso exitu silve. Quibus in iocun-ditate* dum iefertb, que gesta fuerant Rome, et qua-liter sit0 fretus ope Mahtilded domine, uni eonun, quern pre ceteris diligebat, nomine Belecze, alludens ait: 'Vide qualeni b&rbam teporto', «et permulcena earn manu: 'Ceitc', 5 dixit, 'est cesare digna'. At ille: 'Placet', inquit, 'omne quod lattdas, domine; sed plus laudarem, si animum mutatum cum barba reportaresf; quern
0s si mutasses,     posthac in pace fuisses.' XXXIV. Nec tacere cupio,    quod eodeni anno1    nobis 10 adhuc positis     in seolis     contigib audire     et videre. Quadam veroa die, dum psalmiculos ruminarem stans in cripta sanctorum martirum Cosme et Damiani, venit quidam vir portans cereum    et filura argenteum.     quo secundum iussum visionis metitus      erat* sui corporis artua,      et ss accedens ad me: 'Hens'0, inquit, 'indica mihi, bone puer, ubi iacet sanctus Radim2, sancti. Adalbert! frater.' Ad quern ego dixi: 'Quern tu dicis sanctum, adhuc non est per apostolicum incanonizatus,    adhuc missam eius ut pro de-funetis celebramus.'    Et ille: 'Talia ego', inquit, 'nescio, 20 sed unum scio,    quia'1, cum essem Kiakov iti urbe per ties annos positus in subterraneo6 carcere3,      in quo una fenestrulaf desuper erat, qua mihi panem raro et aquam porrigebant, hacs in angustia dum vita mea versabatur, quadam die    astitit vir coram me,    cuius vestes erant sicut as nix albe    et facies eius ut sol* fulgebat; tantum memini et statim fui in extasi    et quasi de somno gravi evigilans. ante urbem stare meh sensi.      Et qui mihi1 in carcere apparuit*,     stans iuxta me dixit:     Terge Pragam, ne timeas quemquam     et intrans saneti Viti1 ecclesiam     in 30 eriptam sanctorum martirum11      Cosme et Damiani offer
II 33 (A 1. 2.3. B. CI- — a) ioc. susceptis A 2*, susc. am Band CV>.   h) fraet A1     e) luerat A 2«.   d) so B. 01. Sa; Malthildtf, korr. Mahth-, A 1; Itfahtelde A 3"; M&Mylde A3; Jlacht- A 2i>; Mathilde C 1»; Malthidae C 3.      e) so A 1 (et uber der Zeile); Belecz, korr. Belec, A 2*; Belee B*; By(i)decz A 2*>. C 1°; Belless 0 2<>; 35 Belez die ubtigen.     f) so A3&. E \ reportas die Ubtigen (korr. -ares, A     korr. -tea,
c w.    g) fern AS.
II, 34 (A 1.1>. 2. 3. B. C). — a.)soAl; fehtt'A B; autera C      ergo die ubrigen.     b) fuerat OS; est 01».     o) en hens (en getilgt) A 1.    d) fehlt01".S. e) snibttaaeo, korr. subterraneo, A 1.      f) fenatr-, korr. fenes-, A.I..     g) nee B. 40 C1. 2.     h) me st. A 2. 3.      i) fehlt C 3,     k) app. i. me at. ait A 8.     1) Viti mart. A 8,     m) criptam A 3.     n) fehlt A2. 0 2<>,
1) Vgl. die Einleitung iiber  die Lebensgeschichte des Cosmos. 2) Vgl oben S. 60, Z. 10.     3) Vgl. Gumpkwux, Zur QeschicMe Pokm im Miltdalter (Innsbr. 1898J S. 348.9.     4) Matth. 17, 2: et resplendait a facies eius sioutaoS; vestimenta antem eius facta aunt alba sicut nix; 13,43: iusti fulgent sicut sol.
munus tuum    ad meam tumbam;    ego sum Radima sancti K. 89,3*. Adalberti frater.'   Hec mihi dixit     et statim ab11 oculii meis evanuit1.    Ecee isti crinee    et vultus mei macies testantur,     quia vera sunt, que tibi referuntur/ Preterea 5 sepe    in eadem cripta vident visiones custodea ecclesie, dum visitant candelam, que ibi accenditur nocte.
XXXV. Nec pretereundum censeo,    quod dux Wratiz- 1032. laus    et sui fratres Conradus"    atque Otto    contra orien-talem marchionem Lupoldumb,    filium Luc22, commiserunt
io bellum;      sed prius videndum est, unde orte sunt0 tante inimicicie    inter Lupoldumd    et Conradum0 diarchamf Moravie,      nam 'antea semper fuerant amici ad invicem3. Cum enim utrarumque provinciarum terminos non silva, non montes, non aliqua obstacula dirimant,      sed rivulus,
i5 nomine Diaff- *, fluens per planah loca vix eas dister-minat, semper noctibus mali homines alternatim latro-cinantes', pecorak diripientes, villas vastantesk ex utro-que populo predam1 sibi faciebant. Et sicut sepe parvula scintilla magnum excitat ignem5,     ita™ isti,     de quibus
so diximus, domini, quia noiuerunt nocivum11 extinguere fomitem, ex his minimis rebus ad magnam suorum0 deve-niunt perniciem. Nam cum frequenter Conradus ad marchionem huiusmodi de compescendap mitteret verra5* et ille tumido fastu despiceref eius verba,      supplex adiit
25 fratrem suum Wratizlaum8     duoem Boemorum, rogans eum sibi in auxilium    contra superbiam Teutonicorum, Qui* suis" quamvis non diffidens viribus    tarnen Ratispo-nensis episcopi8 unam scaram ex electis militibus precio
a) E-yro O 1». S often.     V) ex A 2".
M II, 35 (A 1.1». a. 3. B. O). — a) ChBnr- A 2», Ohoanr- * öfter.      b) i^eup-
O 1* immer; Lupp- C 2*>, a immer. a) fehlt A 3. d) Lupp- Al. e) Olioiir-A 2". i) dy- o, g) oti/ iffflsw A 1; Dya A a*. 3. C; Dyia B. h) fehlt A 1-1) JatTonizantea A 3. k) pscora — vast, fehlt A 1. 1} jihlt A 2 (dampnura mn 2. Ed. übergeschrieben A 2»); sibi pr. -a 3.        m) fehU A 2 (über der Zeüe nack-
:■>:> getragen 2»A n) iiovicium A 2; noouum 01». 3; oocuum, Tcorr. nocivum, A 3>>. o) fehlt A 3. p) pro h. comp, 3. q) vel aedicione uera Al; sediciooe aerra, am Bande hinzugefügt et g (a. et guerra) A 1»; werra A 3«; werra. se<iicione sed- getilgt, i. aedicione übergesehriebm) A &>; aeáit(o)ione die übrigen *. i) de-spiret, hon. desplceret, A 1.     a) -Wdi)- A. B. O Ik     t) quisqnia, korr. qui, A 2.
*» u) fehlt A 2.
1) Vgl. oben S. 16, Ar. 5. 2) Markgraf Leopold II. (1075-1096), der Sohn Ernsts (gefallen 9. Juni 1075 in der Schlacht bei Hoherünirg a. d. TJmtrut). 3) Vgl. meine Gesch. Böhmens und Mährens S. 179, Novotný Ö. D. I, % 235, N. 1. 4) Vgl. meine Geich. Böhmens und ■a, Mährens S. 179, K 1. 5) Curi. VI, 3, 11: parva saepe scintilla oon-tempta isaaguam eseitavit incendium; vgl Hieronym. Upist 127,10 0} Otto 1060-1089.
9'