Plautus, Captivi, 978–986 PHIL. Hegio, assum: si quid me vis, impera. HE. Hic gnatum meum Tuo patri ait se vendidisse sex minis in Alide. PHIL. Quam diu id factumst? STAL. Hic annus incipit vicensumus. PHIL. Falsa memorat. STAL. Aut ego aut tu: nam tibi quadrimulum Tuos pater peculiarem parvolo puero dedit. PHIL. Quid erat ei nomen? si vera dicis, memoradum mihi. STAL. Paegnium vocitatust: post vos indidistis Tyndaro. PHIL. Cur ego te non novi? STAL. Quia mos est oblivisci hominibus Neque novisse quoius nihil sit faciunda gratia. Pervigilium Veneris (Anth. Lat. 191 ShB), vv. 1–12 Cras amet qui numquam amavit, qui que amavit cras amet. ver novum, ver iam canorum; vere natus orbis est, vere concordant amores, vere nubunt alites, et nemus comam resolvit de maritis imbribus. cras amorum copulatrix inter umbras arborum 5 inplicat casas virentes de flagello myrteo, cras Dione iura dicit fulta sublimi throno. Cras amet qui numquam amavit, qui que amavit cras amet. tunc cruore de superno spumeo pontus globo caerulas inter catervas inter et bipedes equos 10 fecit undantem Dionen de marinis fluctibus. Cras amet qui numquam amavit, qui que amavit cras amet.