'■ieel rond te tel als prive-jksuccesvol Nederlands die periode ve met op-ighielden -esvolle Ne-rerwachten
I gemteres-dee dat hij uktiemaat-ederlandse innen ma-■ en in 1962 ictiviteiten edekte be-makers als
i directeur een steen-T2 pro cent ipiraties. > moesten Is. Nasyii-1 druppels ne Franse' Radema-etrokken. over een l vrij on-(Ducket/ ilm werd ?en - niet ie ensce-npliceer-' gewaar-een con-1 brief in
die voor makers'
eerste film, Dorp aan de rivier (1958) had een nominatie voor de Academy Award (Oscar) voor de beste huitenlandse film gekregen, alsmede een Golden Globe Award, In 1961 had Het mes 00k in de competitie in Cannes gedraaid, maar geen prijs gekregen. De nieuwe film, die was gebaseerd op een boek dat al in het Frans was vertaald (La chambre noir de Damocles), moest de internationale doorbraak betekenen. Heiaas bleef een prijs uit. Hoewel de film aan Frankrijk werd verkocht waar hij draaide onder de titel Inconnu aux services secrets, werd het succes dat de financier cn produktiemaatschappij Cjneurope ervan hadden verwacht niet be-haald. Hcineken is dan 00k al spoedig met zijn filmavontuur gestopt, Wei behield hij de rechten op Als twee druppels water. In het verleden is het vaak voorgekomen dat hij weigerde de film te laten vertonen. Pas op de Nederlandse Filmdagen in Utrecht van 1984, waar Rademakers een groot retro spectief kreeg, was het moge-Iijk de film voor vertoning beschikbaar te krijgen.
In de cam ere van Fons Rademakers is Als twee druppels water een mijlpaaL In het vervolg zou hij de meeste van zijn films blijven baseren op romans, dan wel toneelstukken. Hij zou vaste scenarioschrijvers aantrekken om de adaptaties te maken. Bij herhaling trok hij buitenlandse acteurs en crewleden aan, en verhoog-de daarmee zijn internationale bekendheid. Vooral in de jaren zeventig draaiden zijn films met veel succes in het buitenland, De hoogste prijs-die een filmmaker kan krijgen, de Oscar, werd hem in 1987 verleend voor De aanslagnaax&e roman van Harry Mulisch.
Voor de Nederlandse speelnlmindustrie zou daarentegen Als twee druppels water voorlopig nog geen verandering markeren. De Nederlandse films uit de periode na 1963 werden naar origineel scenario in de Franse Nouvelle Vague-stijl door jonge nieuwe filmmakers gerealiseerd. Ze hadden een klein publieksbereik. Pas in de jaren zeventig werden er weer succesvolle Nederlandse speelftlms ge: maakt. Opvallend is dat het 00k hier weer de bodwerfilraingen waren die succes boekten. Op basis van Stijn Streuvels' roman De teloorgang van den Waterhoek draaide Rademakers Mira (1971). Drie miljoen mensen gingen kijken naar Turks fruit (1972) van Paul Verhoeven, een naoorlogs record.
Van de Nederlandse films'die tussen 1971 en 1984 zijn geproduceerd, was on-gev^er de.helft.gebaseerd op een boek. Daarbij was sprake van een zeer grote vers che idenheid. Klassieke werken"äls-Muitatuli's Max Havelaar, verfilmd door Rademakers, of Frederik van Eedens Van de koele meren des doods, in 1982 verfilmd J door Nouchka van Brakel, staan naast contemporaine literaire bestsellers als Wol- ■■ kers' Turksfi-uiten Mulisch* Twee vrouwen, verfilmd door George Sluizer in 1979, . °f populaire boeken zoals Albert Mols Wat zien ik, verfilmd door Paul Verhoeven ln 1971, en Jan Willem van de Weterings Grijpstra en De Gier, verfilmd door Wim Verstappen in 1982. Voor al deze films geldt dat zij dezelfde titel hebben als het boek, zodat er een directs verwijzing blijft best a an. De schrijver werd dan 00k vaak ultgenodigd om aan de promotie van de film deel te nemen. Niet zelden toonden Journalisten zieh nieuwsgierig naar het oordeel van de auteur over de verfilrning.
I