u& ^ ll% • ^ *<u<  nilttr   2 °az
3.16
Gratum est, securus multum quod iam tibi de me permittis, subito ne male inepta cadam.
sit tibi cura togae potior pressumque quasillo scortum quam Serui filia Sulpicia:
solliciti sunt pro nobis, quibus illa dolori est ne cedam ignoto maxima causa toro.
PROPERTIUS
3.17
Estne tibi, Cerinthe, tuae pia cura puellae, quod mea nunc uexat corpora fessa calor?
ego non aliter tristes euincere morbos optarim, quam te si quoque velle putem.
at mihi quid prosit morbos euincere, si tu nostra potes lento pectore ferre mala?
3.18
Ne tibi sim, mea lux, aeque iam feruida cura ac uideor paucos ante fuisse dies,
si quicquam tota commisi stulta iuuenta cuius me fatear paenituisse magis,
hesterna quam te solum quod nocte reliqui, ardorem cupiens dissimulare meum.
1.1
Cynthia prima suis miserum me cepit ocellis,
contactum nullis ante cupidinibus. turn mihi constantis deiecit lumina fastus
et caput impositis pressit Amor pedibus, donee me docuit castas odisse puellas
improbus, et nullo uiuere consilio. et mihi iam toto furor hie non deficit anno,
cum tamen aduersos cogor habere deos. Milanion nullos fugiendo,Tulle, labóres
saeuitiam durae contudit Iasidos. nam modo Partheniis amens errabat in antris,
ibat et hirsutas ille uidere feras; ille etiam Hylaei percussus uulnere rami
saucius Arcadiis rupibus ingemuit. ergo uelocem potuit domuisse puellam:
tantum in amore preces et bene facta ualent. in me tardus Amor non ullas cogitat artis,
nec meminit notas, ut prius, ire uias. at uos, deductae quibus est fallacia lunae
et labor in magicis sacra piare focis, en agedum dominae mentem conuertite nostrae,
et facite illa meo palleat ore magis! tunc ego crediderim uobis et sidera et amnis
posse Cytaeines ducere carminibus. et uos, qui sero lapsum reuocatis, arnica
quaerite non sani pectoris auxilia. fortiter et ferrum saeuos patiemur et ignis,
sit modo libertas quae uelit ira loqui. ferte per extremas gentis et ferte per undas,
qua non ulla meum femina norit iter: •
10
15
20
25
30
56
57
TEXTS
PROPERTIUS
35
10
15
20
25
30
uos remanete, quibus facili deus annuit aure,
sitis et in tuto semper amore pares, in me nostra Venus noctes exercet amaras,
et nullo uacuus tempore defit Amor, hoc, moneo, uitate malum: sua quemque moretur
cura, neque assueto mutet amore locum, quod si quis monitis tardas aduerterit auris,
heu referet quanto uerba dolore mea!
1.3
Qualis Thesea iacuit cedente carina
languida desertis Cnosia litoribus; qualis et accubuit primo Cepheia somno
libera iam duris cotibus Andromede; nec minus assiduis Edonis fessa choreis
qualis in herboso concidit Apidano: talis uisa mihi mollem spirare quietem
Cynthia non certis nixa caput manibus, ebria cum multo traherem uestigia Baccho,
et quaterent sera nocte facem pueri. hanc ego, nondum etiam sensus deperditus omnis,
molliter impresso conor adire toro; et quamuis duplici correptum ardore iuberent
hac Amor hac Liber, durus uterque deus, subiecto leuiter positam temptare lacerto
osculaque admota sumere et arma manu, non tarnen aušus eram dominae turbare quietem,
expertae metuens iurgia saeuitiae; sed sic intentis haerebam fixus ocellis,
Argus ut ignotis cornibus Inachidos. et modo soluebam nostra de fronte corollas
ponebamque mis, Cynthia, temporibus; et modo gaudebam lapsos formare capillos;
nunc furtiua cauis poma dabam manibus; omniaque ingrato largibar munera somno,
munera de prono saepe uoluta sinu;-et quotiens raro duxti suspiria motu,
obstupui uano credulus auspicio, ne qua tibi insolitos portarent uisa timores,
neue quis inuitam cogeret esse suam: donee diuersas praecurrens luna fenestras,
luna moraturis sedula luminibus, compositos leuibus radiis patefecit ocellos.
sic ait in molli fixa toro cubitum: 'tandem te nostro referens iniuria lecto
alterius clausis expulit e foribus? namque ubi longa meae consumpsti tempora noctis,
languidus exactis, ei mihi, sideribus? o utinam talis perducas, improbe, noctes,
me miseram qualis semper habere iubes! nam modo purpureo fallebam stamine somnum,
rursus et Orpheae carmine, fessa, lyrae; interdum leuiter mecum deserta querebar
externo longas saepe in amore moras: dum me iucundis lapsam sopor impulit alis.
ilia fuit lacrimis ultima cura meis.'
1.6
Non ego nunc Hadriae uereor mare noscere tecum,
Tulle, neque Aegaeo ducere uela salo, cum quo Rhipaeos possim conscendere montis
ulteriusque domos uadere Memnonias; sed me complexae remorantur uerba puellae,
mutatoque graues saepe colore preces. ilia mihi totis argutat noctibus ignis,
et queritur nullos esse relicta deos; ilia meam mihi iam se denegat, ilia minatur,
quae solet ingrato tristis arnica uiro. his ego non horam possum durare querelis:
a pereat, si quis lentus amare potest! an mihi sit tanti doctas cognoscere Athenas
atque Asiae ueteres cernere diuitias, ut mihi deducta faciat conuicia puppi
Cynthia et insanis ora notet manibus, osculaque opposito dicat sibi debita uento,
et nihil infido durius esse uiro? tu patrui meritas conare anteire securis,
et uetera oblitis iura refer sociis. nam tua non aetas umquam cessauit amori,
semper at armatae cura fuit patriae; et tibi non umquam nostros puer iste labores
afferat et lacrimis omnia nota meis! me sine, quem semper uoluit fortuna iacere, hanc animam extremae reddere nequitiae. multi longinquo periere in amore libenter, in quorum numero me quoque terra tegat.
59
35
40
45
10
15
20
25
TEXTS
hic ego dux milesque bonus: uos, signa tubaeque, ire procul, cupidis uulnera ferte uiris,
ferte et opes: ego composito securus aceruo dites despiciam despiciamque famem.
1.2
Adde merum uinoque nouos compesce dolores,
occupet ut fessi lumina uicta sopor: neu quisquam multo percussum tempora baccho
exciter, infelix dum requiescir amor, nam posita est nostrae cusrodia saeua puellae,
clauditur er dura ianua firma sera, ianua difficilis domini, re uerberer imber, re Iouis imperio fulmina missa petant. ianua, iam pateas uni mihi uicta querellis,
neu furtim uerso cardine aperra sones. et mala si qua ribi dixit dementia nostra,
ignoscas: capiri sint precor illa meo. re meminisse decer quae plurima uoce peregi
supplice cum posti florida serta darem, tu quoque ne timide custodes, Delia, falle.
audendum est: forres adiuuar ipsa Venus, illa fauet seu quis iuuenis noua Iimina temptat
seu reserat fixo dente puella fores: illa docet molli furtim derepere lecto, illa pedem nullo ponere posse sono, illa uiro coram nutus conferre loquaces
blandaque composiris abdere uerba noris. nec docer hoc omneš, sed quos nec inertia tardat
nec uetat obscura surgere nocte timor. en ego cum renebris tota uagor anxius urbe,
nec sinit occurrat quisquam qui corpora ferro
uulneret aut rapta praemia ueste petat. quisquis amore tenetur, eat tutusque sacerque
qualiber; insidias non timuisse decet. non mihi pigra nocent hibernae frigora noctis,
non mihi cum multa decidit imber aqua, non labor hic laedir, reserer modo Delia postes
et uocet ad digiti me taciturna sonum. parcire luminibus, seu uir seu femina fiat
obuia: celari uult sua furta Venus, neu strepitu terrete pedum neu quaerite nomen
I
TIBULLUS
neu prope fulgenti lumina ferte face, si quis et imprudens aspexerit, occular ille perque deos omnes se meminisse neget: nam fuerit quicumque loquax, is sanguine naram,
is Venerem e rapido senriet esse mari. nec tarnen huic creder coniunx tuus, ut mihi uerax
pollicira esr magico saga ministerio. hanc ego de caelo ducentem sidera uidi,
fluminis haec rapidi carmine uertit iter, haec canru finditque solum manesque sepulcris
elicit er tepido deuocat ossa rogo: iam rener infernas magico Stridore cateruas,
iam iubet aspersas lacte referre pedem. cum libet, haec tristi depellit nubila caelo: cum libet, aestiuo conuocat orbe niues. sola renere malas Medeae dicitur herbas, sola feros Hecatae perdomuisse canes. haec mihi composuit cantus, quis fallere posses:
ter cane, ter dictis despue carminibus. ille nihil poterit de nobis credere cuiquam,
non sibi, si in molli uiderit ipse toro. ru tarnen abstineas aliis: nam cetera cernet
omnia: de me uno sentiet ille nihil, quid credam? nempe haec eadem se dixit amores
cantibus aut herbis soluere posse meos, et me lustrauit taedis, et nocte serena
concidit ad magicos hostia pulla deos. non ego totus abesset amor, sed muruus esset,
orabam, nec te posse carere uelim. ferreus ille fuit qui, te cum posset habere, maluerit praedas stultus et arma sequi, ille licet Cilicum uictas agat ante cateruas,
ponat et in capto Martia castra solo, totus et argento contextus, totus et auxo,
insideat celeri conspiciendus equo; ipse boues mea si tecum modo Delia possim iungere et in solito pascere monte pecus, et te dum liceat teneris retinere lacertis,
mollis et inculta sit mihi somnus humo. quid Tyrio recubare roro sine amore secundo
prodest cum fletu nox uigilanda uenit? nam neque tunc plumae nec stragula picra soporem
nec sonitus placidae ducere posset aquae, num Veneris magnae uiolaui numina uerbo,
Al
TEXTS I
et mea nunc poenas impia lingua luit? num feror incestus sedes adiisse deorum
sertaque de Sanctis deripuisse focis? non ego, si merui, dubitem procumbere templis
et dare sacratis oscula liminibus, non ego tellurem genibus perrepere supplex
et miserum sancto tundere poste caput, at tu, qui laetus rides mala nostra, caueto
mox tibi: non uni saeuiet usque deus. uidi ego qui iuuenum miseros lusisset amores
post Veneris uinclis subdere colla senem et sibi blanditias tremula componere uoce
et manibus canas fingere uelle comas: stare nec ante fores puduit caraeue puellae
ancillam medio detinuisse foro. hunc puer, hunc iuuenis turba circumterit arta,
despuit in molles et sibi quisque sinus, at mihi parce, Venus: semper tibi dedita seruit
mens mea: quid messes uris acerba tuas?
1.4
'Sic umbrosa tibi contingant tecta, Priape,
ne capiti soles, ne noceantque niues: quae tua formosos cepit sollertia? certe
non tibi barba nitet, non tibi culta coma est; nudus et hibernae producis frigora brumae,
nudus et aestiui tempora sicca Caais.' sic ego: turn Bacchi respondit rustica proles
armatus curua sic mihi fake deus. 'o fuge te tenerae puerorum credere turbae:
nam causam iusti semper amoris habent. hie placet, angustis quod equum compescit habenis
hie placidam niueo pectore pellit aquam; hie, quia fortis adest audacia, cepit: at illi
uirgineus teneras stat pudor ante genas, sed ne te capiant, primo si forte negabit,
taedia; paulatim sub iuga colla dabit. longa dies homini docuit parere leones,
longa dies molli saxa peredit aqua; annus in apricis maturat collibus uuas,
annus agit certa lucida signa uice. nec iurare time: ueneris periuria uenti
inrita per terras et freta summa ferunt.
TIBULLUS
gratia magna Ioui: uetuit Pater ipse ualere, iurasset cupide quidquid ineptus amor: perque suas impune sinit Dictynna sagittas
adfirrnes, crines perque Minerua suos. at si tardus eris errabis. transiet aetas
quam cito! non segnis stat remeatque dies, quam cito purpureos deperdit terra colores, quam cito formosas populus alta comas, quam iacet, infirmae uenere ubi fata senectae,
qui prior Eleo est carcere missus equus. uidi iam iuuenem, premeret cum serior aetas,
maerentem stuitos praeteriisse dies, crudeles diui! serpens nouus exuit annos: formae non ullam fata dedere moram. solis aeterna est Baccho Phoeboque iuuentas: nam decet intonsus crinis utrumque deum. tu, puero quodcumque tuo temptare libebit,
cedas: obsequio plurima uincet amor, neu comes ire neges, quamuis uia longa paretur
et Cards arenti torreat arua siti, quamuis praetexens picta ferrugine caelum
uenturam admittat imbrifer arcus aquam. uel si caeruleas puppi uolet ire per undas, ipse leuem remo per freta pelle ratem. nec te paeniteat duros subiisse labores aut opera insuetas atteruisse manus; nec, uelit insidiis altas si claudere ualles, dum placeas, umeri retia ferre negent. si uolet arma, leui temptabis ludere dextra;
saepe dabis nudum, uincat ut ille, latus, tunc tibi mitis erit, rapias turn cara licebit
oscula: pugnabit, sed tibi rapta dabit. rapta dabit primo, post adferer ipse roganti,
post etiam collo se implicuisse uelit. heu male nunc artes miseras haec saecula tractant:
iam tener adsueuit munera uelle puer. at tua, qui uenerem docuisti uendere primus,
quisquis es, infelix urgeat ossa lapis. Pieridas, pueri, doctos et amate poetas, aurea nec superent munera Pieridas. carmine purpurea est Nisi coma:-carmina ni sint,
ex umero Pelopis non nituisset ebur. quem referent Musae, uiuet, dum robora tellus, dum caelum Stellas, dum uehet amnis aquas.
4«
49