Horatius III 10

Extremum Tanain si biberes, Lyce,
saevo nupta viro, me tamen asperas
porrectum ante foris obicere incolis
     plorares Aquilonibus.

Audis quo strepitu ianua, quo nemus               5
inter pulchra satum tecta remugiat
ventis, et positas ut glaciet niues
     puro numine Iuppiter?

Ingratam Veneri pone superbiam,
ne currente retro funis eat rota:               10
non te Penelopen difficilem procis
     Tyrrhenus genuit parens.

O quamvis neque te munera nec preces
nec tinctus viola pallor amantium
nec vir Pieria paelice saucius               15
     curuat, supplicibus tuis

parcas, nec rigida mollior aesculo
nec Mauris animum mitior anguibus:
non hoc semper erit liminis aut aquae
     caelestis patiens latus.               20


Horatius I 25

Parcius iunctas quatiunt fenestras
iactibus crebris iuvenes proterui
nec tibi somnos adimunt amatque
     ianua limen,

quae prius multum facilis movebat               5
cardines. Audis minus et minus iam:
'Me tuo longas perevnte noctes,
     Lydia, dormis?'

Invicem moechos anus arrogantis
flebis in solo levis angiportu               10
Thracio bacchante magis sub
     interlunia vento,

cum tibi flagrans amor et libido,
quae solet matres furiare equorum,
saeviet circa iecur ulcerosum               15
     non sine questu,

laeta quod pubes hedera virenti
gaudeat pulla magis atque myrto,
aridas frondes hiemis sodali
     dedicet Euro.               20