Halina Poświatowska Manekiny manekiny mają ślepe piersi kształt łydek jak napięta struna dźwięcząca wiecznie chłodnym tym samym tonem manekiny mają włosy skończone a twarze szczupłe zapatrzone w siebie spod przymkniętych powiek manekiny pogardzają tłumem nie drżą w istnieniu doskonałe nieruchomo rozpościerają palce chwil nad mijającą barwą jedwabiu z twarzą przyklejoną do szyby pod suknią pod szeleszczącą suknią jestem wspaniałym elastycznym manekinem (Hymn bałwochwalczy, 1958) Halina Poświatowska Manekýni manekýni mají slepá ňadra lýtka tvaru napjaté struny znějící věčně stejně studeným tónem manekýni mají dokonalé vlasy a štíhlé tváře zahleděné do sebe spod přivřených víček manekýni pohrdají davem nechvějí se dokonalí ve své existenci nehybně rozevírají prsty chvil nad pomíjivou barvou hedvábí s tváří přilepenou k vitríně pod šaty pod šelestícími šaty jsem skvělým elastickým manekýnem (Modlářský hymnus, 1958)