Žargoni i vulgarizmi – Mario Perović ŽARGON Žargon (eng. slang) je specifična vrsta upotrebe jezika koja se ograničava na određene socijalne grupe. On je vremenski i prostorno ograničen, a poneki žargonski elementi nakon određenog vremena prelaze u neutralnu leksiku. Upotreba žargona označava beg od klišea, svedoči o pripadnosti nekoj grupi, označava težnju za jednostavnom komunikacijom nasuprot jeziku medija, škole i administracije. Proučavanje žargona, pa i sam žargon, su jedno vreme bili predmet kritike tradicionalnih lingvista: smatralo se da je žargon krivac za kvarenje jezika, naročito kada se preuzima leksika iz drugih jezika. Tri bitne karakteristike žargona: 1. žargon uglavnom ima preneseno (metaforičko) značenje ili značenje sinonima 2. opšta prihvaćenost (da bi pojedini izrazi opstali moraju biti rasprostranjeni i prihvaćeni) 3. žargonizmi su nestandardni jezički izrazi Žargon se javlja u razgovornom i (savremenom) književnom stilu. Pored te upotrebe ima i različite funkcije: komični efekat, govorna karakterizacija likova, ubeđivačka funkcija u reklami, osveženje u novinskom stilu (naročito u omladinskoj štampi) itd. Žargonizmi mogu biti reči domaćeg ili stranog porekla: a) domaće reči sa, najčešće, metaforičkom upotrebom: ćale (otac), keva (majka), roknuti (pasti, ubiti), zezati (šaliti se), smor (dosada, dosadno) -vojnički sleng: geša (general), kalaš (automatska puška), bacači (ženske grudi) -učenički sleng: as, kec (jedinica), štreberi (tip učenika) -robijaški sleng: soška (pasoš), utoka (pištolj), zebrast (sumnjiv) -kulturološki sleng: džepovi (bočni delovi pozorišne scene), noge (vertikalni delovi zavesa) b) strane reči (gde uglavnom dominiraju anglicizmi) – bos (eng. boss) gazda, glavni -in i out: biti moderno (u trendu), ili ne -fejk (eng. fake) lažan, neoriginalan ARGOTIZMI Argotizmi se vezuju za sferu argoa, tajnog jezika marginalnih društvenih grupa (narkomana, lopova itd.) Često se granica između žargona i argoa ne uspostavlja. -argo izrazi vezani za drogu: gudra (droga), kiselina (LSD), crno (opijum) čarli (eng. charley) za kokain itd. VULGARIZMI I PSOVKE Psovke i vulgarizmi nisu obavezan deo razgovornog stila, ali se u njemu najčešće javljaju. Zanimljivo je da nema mnogo istraživanja ovog apsekta jezičke upotrebe. Psovke i vulgarizmi pripadaju sferi emocionalnog i ekspresivnog govora. Osim razgovornog stila, one se javljaju u književnoumetničkim tekstovima u svrhu stilizacije i govorne karakterizaicije likova. Psovke su po pravilu kratke i sastoje se samo od jedne reči ili fraze. Kao njihovi izvori najčešće dolaze iz semantičkog polja seksa, ekskrecije i natprirodnog (pa i religijskog), iako je tačno da pravo značenje reči iz psovki nije faktor koji uslovljava njihovu upotrebu. Funkcije psovki mogu biti raznovrsne: od načina za ispoljavanje frustracije, ili reakcije na šok, ili ispoljavanje agresivnosti. Psovke karakteristične za srpski jezik: marš u pi*ku materinu, je*em ti mater, odje*i itd..