Prophetia Jonæ

1 ^1 Et factum est verbum Domini ad Jonam, filium Amathi, dicens : ^2 Surge, et vade in Niniven,
civitatem grandem, et prædica in ea, quia ascendit malitia ejus coram me. ^3 Et surrexit Jonas, ut
fugeret in Tharsis a facie Domini, et descendit in Joppen : et invenit navem euntem in Tharsis, et
dedit naulum ejus, et descendit in eam ut iret cum eis in Tharsis a facie Domini. ^4 Dominus autem
misit ventum magnum in mare : et facta est tempestas magna in mari, et navis periclitabatur
conteri. ^5 Et timuerunt nautæ, et clamaverunt viri ad deum suum, et miserunt vasa quæ erant in
navi, in mare, ut alleviaretur ab eis ; et Jonas descendit ad interiora navis, et dormiebat sopore
gravi. ^6 Et accessit ad eum gubernator, et dixit ei : Quid tu sopore deprimeris ? surge, invoca
Deum tuum, si forte recogitet Deus de nobis, et non pereamus. ^7 Et dixit vir ad collegam suum :
Venite et mittamus sortes, et sciamus quare hoc malum sit nobis. Et miserunt sortes, et cecidit
sors super Jonam. ^8 Et dixerunt ad eum : Indica nobis cujus causa malum istud sit nobis : quod est
opus tuum ? quæ terra tua, et quo vadis ? vel ex quo populo es tu ? ^9 Et dixit ad eos : Hebræus
ego sum, et Dominum Deum cæli ego timeo, qui fecit mare et aridam. ^10 Et timuerunt viri timore
magno, et dixerunt ad eum : Quid hoc fecisti ? cognoverunt enim viri quod a facie Domini fugeret,
quia indicaverat eis. ^11 Et dixerunt ad eum : Quid faciemus tibi, et cessabit mare a nobis ? quia
mare ibat, et intumescebat. ^12 Et dixit ad eos : Tollite me, et mittite in mare, et cessabit mare
a vobis : scio enim ego quoniam propter me tempestas hæc grandis venit super vos. ^13 Et remigabant
viri ut reverterentur ad aridam, et non valebant, quia mare ibat, et intumescebat super eos.^14 Et
clamaverunt ad Dominum, et dixerunt : Quæsumus, Domine, ne pereamus in anima viri istius, et ne des
super nos sanguinem innocentem : quia tu, Domine, sicut voluisti, fecisti. ^15 Et tulerunt Jonam,
et miserunt in mare : et stetit mare a fervore suo. ^16 Et timuerunt viri timore magno Dominum : et
immolaverunt hostias Domino, et voverunt vota.

2 ^1 Et præparavit Dominus piscem grandem ut deglutiret Jonam : et erat Jonas in ventre piscis
tribus diebus et tribus noctibus. ^2 Et oravit Jonas ad Dominum Deum suum de ventre piscis, ^3 et
dixit :

Clamavi de tribulatione mea ad Dominum,
et exaudivit me ;
de ventre inferi clamavi,
et exaudisti vocem meam.
^4 Et projecisti me in profundum in corde maris,
et flumen circumdedit me :
omnes gurgites tui, et fluctus tui super me transierunt.
^5 Et ego dixi :
Abjectus sum a conspectu oculorum tuorum ;
verumtamen rursus videbo templum sanctum tuum.
^6 Circumdederunt me aquæ usque ad animam :
abyssus vallavit me,
pelagus operuit caput meum.
^7 Ad extrema montium descendi ;
terræ vectes concluserunt me in æternum :
et sublevabis de corruptione vitam meam, Domine Deus meus.
^8 Cum angustiaretur in me anima mea,
Domini recordatus sum :
ut veniat ad te oratio mea,
ad templum sanctum tuum.
^9 Qui custodiunt vanitates frustra,
misericordiam suam derelinquunt.
^10 Ego autem in voce laudis immolabo tibi :
quæcumque vovi, reddam pro salute Domino.

^11 Et dixit Dominus pisci, et evomuit Jonam in aridam.


Apocalypsis B. Joannis Apostoli

4 ^1 Post hæc vidi : et ecce ostium apertum in cælo, et vox prima, quam audivi tamquam tubæ
loquentis mecum, dicens : Ascende huc, et ostendam tibi quæ oportet fieri post hæc. ^2 Et statim
fui in spiritu : et ecce sedes posita erat in cælo, et supra sedem sedens. ^3 Et qui sedebat
similis erat aspectui lapidis jaspidis, et sardinis : et iris erat in circuitu sedis similis
visioni smaragdinæ. ^4 Et in circuitu sedis sedilia viginti quatuor : et super thronos viginti
quatuor seniores sedentes, circumamicti vestimentis albis, et in capitibus eorum coronæ
aureæ. ^5 Et de throno procedebant fulgura, et voces, et tonitrua : et septem lampades ardentes
ante thronum, qui sunt septem spiritus Dei. ^6 Et in conspectu sedis tamquam mare vitreum simile
crystallo : et in medio sedis, et in circuitu sedis quatuor animalia plena oculis ante et
retro. ^7 Et animal primum simile leoni, et secundum animal simile vitulo, et tertium animal habens
faciem quasi hominis, et quartum animal simile aquilæ volanti. ^8 Et quatuor animalia, singula
eorum habebant alas senas : et in circuitu, et intus plena sunt oculis : et requiem non habebant
die ac nocte, dicentia : Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus Deus omnipotens, qui erat, et qui est,
et qui venturus est. (…)

5 ^1 Et vidi in dextera sedentis supra thronum, librum scriptum intus et foris, signatum sigillis
septem. ^2 Et vidi angelum fortem, prædicantem voce magna : Quis est dignus aperire librum, et
solvere signacula ejus ? ^3 Et nemo poterat neque in cælo, neque in terra, neque subtus terram
aperire librum, neque respicere illum. ^4 Et ego flebam multum, quoniam nemo dignus inventus est
aperire librum, nec videre eum. ^5 Et unus de senioribus dixit mihi : Ne fleveris : ecce vicit leo
de tribu Juda, radix David, aperire librum, et solvere septem signacula ejus. ^6 Et vidi : et ecce
in medio throni et quatuor animalium, et in medio seniorum, Agnum stantem tamquam occisum, habentem
cornua septem, et oculos septem : qui sunt septem spiritus Dei, missi in omnem terram. ^7 Et
venit : et accepit de dextera sedentis in throno librum. (…)

6 ^1 Et vidi quod aperuisset Agnus unum de septem sigillis, et audivi unum de quatuor animalibus,
dicens tamquam vocem tonitrui : Veni, et vide. ^2 Et vidi : et ecce equus albus, et qui sedebat
super illum, habebat arcum, et data est ei corona, et exivit vincens ut vinceret. ^3 Et cum
aperuisset sigillum secundum, audivi secundum animal, dicens : Veni, et vide. ^4 Et exivit alius
equus rufus : et qui sedebat super illum, datum est ei ut sumeret pacem de terra, et ut invicem se
interficiant, et datus est ei gladius magnus. ^5 Et cum aperuisset sigillum tertium, audivi tertium
animal, dicens : Veni, et vide. Et ecce equus niger : et qui sedebat super illum, habebat stateram
in manu sua. ^6 Et audivi tamquam vocem in medio quatuor animalium dicentium : Bilibris tritici
denario et tres bilibres hordei denario, et vinum, et oleum ne læseris. ^7 Et cum aperuisset
sigillum quartum, audivi vocem quarti animalis dicentis : Veni, et vide. ^8 Et ecce equus
pallidus : et qui sedebat super eum, nomen illi Mors, et infernus sequebatur eum, et data est illi
potestas super quatuor partes terræ, interficere gladio, fame, et morte, et bestiis terræ. ^9 Et
cum aperuisset sigillum quintum, vidi subtus altare animas interfectorum propter verbum Dei, et
propter testimonium, quod habebant : ^10 et clamabant voce magna, dicentes : Usquequo Domine
(sanctus et verus), non judicas, et non vindicas sanguinem nostrum de iis qui habitant in
terra ? ^11 Et datæ sunt illis singulæ stolæ albæ : et dictum est illis ut requiescerent adhuc
tempus modicum donec compleantur conservi eorum, et fratres eorum, qui interficiendi sunt sicut et
illi.^12 Et vidi cum aperuisset sigillum sextum : et ecce terræmotus magnus factus est, et sol
factus est niger tamquam saccus cilicinus : et luna tota facta est sicut sanguis : ^13 et stellæ de
cælo ceciderunt super terram, sicut ficus emittit grossos suos cum a vento magno movetur : ^14 et
cælum recessit sicut liber involutus : et omnis mons, et insulæ de locis suis motæ sunt : ^15 et
reges terræ, et principes, et tribuni, et divites, et fortes, et omnis servus, et liber
absconderunt se in speluncis, et in petris montium : ^16 et dicunt montibus, et petris : Cadite
super nos, et abscondite nos a facie sedentis super thronum, et ab ira Agni : ^17 quoniam venit
dies magnus iræ ipsorum : et quis poterit stare ?