Adfuit ille quidem, sed nec sollemnia verba nec laetos vultus nec felix attulit omen
6 Fax quoque, quam tenuit, lacrimoso stridula fumo usque fuit nullosque invenit motibus ignes.
Exitus auspicio gravior: nam nupta per herbas 9 dum nova naiadum turba comitata vagatur, occidit in talum serpentis dente recepto.
46
x, 1-10
1 Rex ZT REOthlA
Persephonen adiit inamoenaque regna tenentem umbrarum dominum; pulsisque ad carmina nervis sie ait: „0 positi sub terra numina mundi, 18 in quem reccidimus, quiequid mortale creamur: si licet et falsi positis ambagibus oris vera loqui sinitis,..
x, 11-20
.„ QvA£, enču!, pie
fi/VPTíAIZuM MORZU A&aepľA mc VfRŽAWPJ
hoc pat i xmpf^H, .
... non hue, ut opaca viderem 21 Tartara, descendi, nec uti villosa colubris terna Medusaei vincirem guttura monstri;
causa viae est coniunx, in quam calcata venenum. 24 vipera diffudit crescentesque abstulit annos. Posse pati volui nec me temptasse negabo:
odo i/os pm hoc I
TiytOCZIi ĚŤ Stl-Ě-NTH : *i R£PPlT£ MIHI UYOKEM.
ReVSfHEMUi I
vicit Amor. Súpera deus hic bene notus in ora est;
27 an sit et hic, dubito: sed et hic tarnen auguror esse, famaque si veteris non est mentita rapinae, vos quoque iunxit Amor. Per ego haec loca plena timoris,
30 per chaos hoc ingens vastique silentia regni.
Eurydices, oro, properata retexite fata! Omnia debentur vobis, paulumque morati serius aut citius sedem properamus ad unam. Tendimus hue omnes, haec est domus ultima, vosque humani generis longissima regna tenetis. Mfi
36 Haec quoque, cum iustos matura peregerit annos, iuris erit vestri: pro munere poscimus usum; quodsi fata negant veniam pro coniuge, certum est
39 nolle redire mihi: leto gaudete duorum!" Talia dicentem nervosque ad verba moventem exsangues flebant animae;
48
x, 20-41
PKin
&awm íuONA im ge=T, ...
nec Tantalus undam captavit refugam, stupuitque Ixionis orbis.
nec carpsere iecur volucres, urnisque vacarunt Belides, inque tuo sedisti, Sisyphe, saxo.
Tunc primum lacrimis victarum carmine fama est Eumenidum maduisse genas, nec regia coniunx sustinet oranti nec, qui regit ima, negare.
Eun/dicenque vocant: umbras erat illa recentes inter et incessit passu de vulnere tardo.
., eup.yp1ca& tuae
EST
&it ita, üt,
Hanc simul et legem Rhodopeius accipit Orpheus, 51 ne flectat retro sua lumina, donee Avernas exierit valles; aut inrita dona futura.
x, 41-52
49
Carpitur adclivis per muta silentia trames, 54 arduus, obscurus, caligine densus opaca,
nec procul afuerunt telluris margine summae: hie, ne deficeret, metuens avidusque videndi,
£>& V/EBTEpe INOPIT,..
,.. et empire
57 flexit amans oculos, et protinus ilia relapsa est.
Bracchiaque intendens prendique et prendere certans nil nisi cedentes infelix adripit auras [...]
supremumque .vale", quod iam vix auribus ille acciperet, dixit revolutaque rursus eodem est.
50
x, 53-63