5 ^1 Et vidi in dextera sedentis supra thronum, librum scriptum intus et foris, signatum sigillis
septem. ^2 Et vidi angelum fortem, prædicantem voce magna : Quis est dignus aperire librum, et
solvere signacula ejus ? ^3 Et nemo poterat neque in cælo, neque in terra, neque subtus terram
aperire librum, neque respicere illum. ^4 Et ego flebam multum, quoniam nemo dignus inventus est
aperire librum, nec videre eum. ^5 Et unus de senioribus dixit mihi : Ne fleveris : ecce vicit leo
de tribu Juda, radix David, aperire librum, et solvere septem signacula ejus. ^6 Et vidi : et ecce
in medio throni et quatuor animalium, et in medio seniorum, Agnum stantem tamquam occisum, habentem
cornua septem, et oculos septem : qui sunt septem spiritus Dei, missi in omnem terram. ^7 Et
venit : et accepit de dextera sedentis in throno librum. ^8 Et cum aperuisset librum, quatuor
animalia, et viginti quatuor seniores ceciderunt coram Agno, habentes singuli citharas, et phialas
aureas plenas odoramentorum, quæ sunt orationes sanctorum : ^9 et cantabant canticum novum,
dicentes : Dignus es, Domine, accipere librum, et aperire signacula ejus : quoniam occisus es, et
redemisti nos Deo in sanguine tuo ex omni tribu, et lingua, et populo, et natione : ^10 et fecisti
nos Deo nostro regnum, et sacerdotes : et regnabimus super terram. ^11 Et vidi, et audivi vocem
angelorum multorum in circuitu throni, et animalium, et seniorum : et erat numerus eorum millia
millium, ^12 dicentium voce magna : Dignus est Agnus, qui occisus est, accipere virtutem, et
divinitatem, et sapientiam, et fortitudinem, et honorem, et gloriam, et benedictionem. ^13 Et omnem
creaturam, quæ in cælo est, et super terram, et sub terra, et quæ sunt in mari, et quæ in eo :
omnes audivi dicentes : Sedenti in throno, et Agno, benedictio et honor, et gloria, et potestas in
sæcula sæculorum. ^14 Et quatuor animalia dicebant : Amen. Et viginti quatuor seniores ceciderunt
in facies suas : et adoraverunt viventem in sæcula sæculorum.

6 ^1 Et vidi quod aperuisset Agnus unum de septem sigillis, et audivi unum de quatuor animalibus,
dicens tamquam vocem tonitrui : Veni, et vide. ^2 Et vidi : et ecce equus albus, et qui sedebat
super illum, habebat arcum, et data est ei corona, et exivit vincens ut vinceret. ^3 Et cum
aperuisset sigillum secundum, audivi secundum animal, dicens : Veni, et vide. ^4 Et exivit alius
equus rufus : et qui sedebat super illum, datum est ei ut sumeret pacem de terra, et ut invicem se
interficiant, et datus est ei gladius magnus. ^5 Et cum aperuisset sigillum tertium, audivi tertium
animal, dicens : Veni, et vide. Et ecce equus niger : et qui sedebat super illum, habebat stateram
in manu sua. ^6 Et audivi tamquam vocem in medio quatuor animalium dicentium : Bilibris tritici
denario et tres bilibres hordei denario, et vinum, et oleum ne læseris. ^7 Et cum aperuisset
sigillum quartum, audivi vocem quarti animalis dicentis : Veni, et vide. ^8 Et ecce equus
pallidus : et qui sedebat super eum, nomen illi Mors, et infernus sequebatur eum, et data est illi
potestas super quatuor partes terræ, interficere gladio, fame, et morte, et bestiis terræ. ^9 Et
cum aperuisset sigillum quintum, vidi subtus altare animas interfectorum propter verbum Dei, et
propter testimonium, quod habebant : ^10 et clamabant voce magna, dicentes : Usquequo Domine
(sanctus et verus), non judicas, et non vindicas sanguinem nostrum de iis qui habitant in
terra ? ^11 Et datæ sunt illis singulæ stolæ albæ : et dictum est illis ut requiescerent adhuc
tempus modicum donec compleantur conservi eorum, et fratres eorum, qui interficiendi sunt sicut et
illi. ^12 Et vidi cum aperuisset sigillum sextum : et ecce terræmotus magnus factus est, et sol
factus est niger tamquam saccus cilicinus : et luna tota facta est sicut sanguis : ^13 et stellæ de
cælo ceciderunt super terram, sicut ficus emittit grossos suos cum a vento magno movetur : ^14 et
cælum recessit sicut liber involutus : et omnis mons, et insulæ de locis suis motæ sunt : ^15 et
reges terræ, et principes, et tribuni, et divites, et fortes, et omnis servus, et liber
absconderunt se in speluncis, et in petris montium : ^16 et dicunt montibus, et petris : Cadite
super nos, et abscondite nos a facie sedentis super thronum, et ab ira Agni : ^17 quoniam venit
dies magnus iræ ipsorum : et quis poterit stare ?

7 ^1 Post hæc vidi quatuor angelos stantes super quatuor angulos terræ, tenentes quatuor ventos
terræ, ne flarent super terram, neque super mare, neque in ullam arborem. ^2 Et vidi alterum
angelum ascendentem ab ortu solis, habentem signum Dei vivi : et clamavit voce magna quatuor
angelis, quibus datum est nocere terræ et mari, ^3 dicens : Nolite nocere terræ, et mari, neque
arboribus, quoadusque signemus servos Dei nostri in frontibus eorum.
^4 Et audivi numerum signatorum, centum quadraginta quatuor millia signati, ex omni tribu filiorum
Israël. ^5 Ex tribu Juda duodecim millia signati : ex tribu Ruben duodecim millia signati : ex
tribu Gad duodecim millia signati : ^6 ex tribu Aser duodecim millia signati : ex tribu Nephthali
duodecim millia signati : ex tribu Manasse duodecim millia signati : ^7 ex tribu Simeon duodecim
millia signati : ex tribu Levi duodecim millia signati : ex tribu Issachar duodecim millia
signati : ^8 ex tribu Zabulon duodecim millia signati : ex tribu Joseph duodecim millia signati :
ex tribu Benjamin duodecim millia signati.
^9 Post hæc vidi turbam magnam, quam dinumerare nemo poterat, ex omnibus gentibus, et tribubus, et
populis, et linguis : stantes ante thronum, et in conspectu Agni, amicti stolis albis, et palmæ in
manibus eorum : ^10 et clamabant voce magna, dicentes : Salus Deo nostro, qui sedet super thronum,
et Agno. ^11 Et omnes angeli stabant in circuitu throni, et seniorum, et quatuor animalium : et
ceciderunt in conspectu throni in facies suas, et adoraverunt Deum, ^12 dicentes : Amen.
Benedictio, et claritas, et sapientia, et gratiarum actio, honor, et virtus, et fortitudo Deo
nostro in sæcula sæculorum. Amen. ^13 Et respondit unus de senioribus et dixit mihi : Hi, qui
amicti sunt stolis albis, qui sunt ? et unde venerunt ? ^14 Et dixi illi : Domine mi, tu scis. Et
dixit mihi : Hi sunt, qui venerunt de tribulatione magna, et laverunt stolas suas, et dealbaverunt
eas in sanguine Agni. ^15 Ideo sunt ante thronum Dei, et serviunt ei die ac nocte in templo ejus :
et qui sedet in throno, habitabit super illos : ^16 non esurient, neque sitient amplius, nec cadet
super illos sol, neque ullus æstus : ^17 quoniam Agnus, qui in medio throni est, reget illos et
deducet eos ad vitæ fontes aquarum, et absterget Deus omnem lacrimam ab oculis eorum.

8 ^1 Et cum aperuisset sigillum septimum, factum est silentium in cælo, quasi media hora. ^2 Et
vidi septem angelos stantes in conspectu Dei : et datæ sunt illis septem tubæ. ^3 Et alius angelus
venit, et stetit ante altare habens thuribulum aureum : et data sunt illi incensa multa, ut daret
de orationibus sanctorum omnium super altare aureum, quod est ante thronum Dei. ^4 Et ascendit
fumus incensorum de orationibus sanctorum de manu angeli coram Deo. ^5 Et accepit angelus
thuribulum, et implevit illud de igne altaris, et misit in terram : et facta sunt tonitrua, et
voces, et fulgura, et terræmotus magnus. ^6 Et septem angeli, qui habebant septem tubas,
præparaverunt se ut tuba canerent. ^7 Et primus angelus tuba cecinit, et facta est grando, et
ignis, mista in sanguine, et missum est in terram, et tertia pars terræ combusta est, et tertia
pars arborum concremata est, et omne fœnum viride combustum est. ^8 Et secundus angelus tuba
cecinit : et tamquam mons magnus igne ardens missus est in mare, et facta est tertia pars maris
sanguis, ^9 et mortua est tertia pars creaturæ eorum, quæ habebant animas in mari, et tertia pars
navium interiit. ^10 Et tertius angelus tuba cecinit : et cecidit de cælo stella magna, ardens
tamquam facula, et cecidit in tertiam partem fluminum, et in fontes aquarum : ^11 et nomen stellæ
dicitur Absinthium, et facta est tertia pars aquarum in absinthium ; et multi hominum mortui sunt
de aquis, quia amaræ factæ sunt. ^12 Et quartus angelus tuba cecinit : et percussa est tertia pars
solis, et tertia pars lunæ, et tertia pars stellarum, ita ut obscuraretur tertia pars eorum, et
diei non luceret pars tertia, et noctis similiter. ^13 Et vidi, et audivi vocem unius aquilæ
volantis per medium cæli dicentis voce magna : Væ, væ, væ habitantibus in terra de ceteris vocibus
trium angelorum, qui erant tuba canituri.

9 ^1 Et quintus angelus tuba cecinit : et vidi stellam de cælo cecidisse in terram, et data est ei
clavis putei abyssi. ^2 Et aperuit puteum abyssi : et ascendit fumus putei, sicut fumus fornacis
magnæ : et obscuratus est sol, et aër de fumo putei : ^3 et de fumo putei exierunt locustæ in
terram, et data est illis potestas, sicut habent potestatem scorpiones terræ : ^4 et præceptum est
illis ne læderent fœnum terræ, neque omne viride, neque omnem arborem : nisi tantum homines, qui
non habent signum Dei in frontibus suis : ^5 et datum est illis ne occiderent eos : sed ut
cruciarent mensibus quinque : et cruciatus eorum, ut cruciatus scorpii cum percutit hominem. ^6 Et
in diebus illis quærent homines mortem, et non invenient eam : et desiderabunt mori, et fugiet mors
ab eis. ^7 Et similitudines locustarum, similes equis paratis in prælium : et super capita earum
tamquam coronæ similes auro : et facies earum tamquam facies hominum. ^8 Et habebant capillos sicut
capillos mulierum. Et dentes earum, sicut dentes leonum erant : ^9 et habebant loricas sicut
loricas ferreas, et vox alarum earum sicut vox curruum equorum multorum currentium in
bellum : ^10 et habebant caudas similes scorpionum, et aculei erant in caudis earum : et potestas
earum nocere hominibus mensibus quinque : ^11 et habebant super se regem angelum abyssi cui nomen
hebraice Abaddon, græce autem Apollyon, latine habens nomen Exterminans. ^12 Væ unum abiit, et ecce
veniunt adhuc duo væ post hæc.
^13 Et sextus angelus tuba cecinit : et audivi vocem unam ex quatuor cornibus altaris aurei, quod
est ante oculos Dei, ^14 dicentem sexto angelo, qui habebat tubam : Solve quatuor angelos, qui
alligati sunt in flumine magno Euphrate. ^15 Et soluti sunt quatuor angeli, qui parati erant in
horam, et diem, et mensem, et annum, ut occiderent tertiam partem hominum. ^16 Et numerus equestris
exercitus vicies millies dena millia. Et audivi numerum eorum. ^17 Et ita vidi equos in visione :
et qui sedebant super eos, habebant loricas igneas, et hyacinthinas, et sulphureas, et capita
equorum erant tamquam capita leonum : et de ore eorum procedit ignis, et fumus, et sulphur. ^18 Et
ab his tribus plagis occisa est tertia pars hominum de igne, et de fumo, et sulphure, quæ
procedebant de ore ipsorum. ^19 Potestas enim equorum in ore eorum est, et in caudis eorum, nam
caudæ eorum similes serpentibus, habentes capita : et in his nocent. ^20 Et ceteri homines, qui non
sunt occisi in his plagis, neque pœnitentiam egerunt de operibus manuum suarum, ut non adorarent
dæmonia, et simulacra aurea, et argentea, et ærea, et lapidea, et lignea, quæ neque videre possunt,
neque audire, neque ambulare, ^21 et non egerunt pœnitentiam ab homicidiis suis, neque a veneficiis
suis, neque a fornicatione sua, neque a furtis suis.

10 ^1 Et vidi alium angelum fortem descendentem de cælo amictum nube, et iris in capite ejus, et
facies ejus erat ut sol, et pedes ejus tamquam columnæ ignis : ^2 et habebat in manu sua libellum
apertum : et posuit pedem suum dextrum super mare, sinistrum autem super terram : ^3 et clamavit
voce magna, quemadmodum cum leo rugit. Et cum clamasset, locuta sunt septem tonitrua voces
suas. ^4 Et cum locuta fuissent septem tonitrua voces suas, ego scripturus eram : et audivi vocem
de cælo dicentem mihi : Signa quæ locuta sunt septem tonitrua : et noli ea scribere. ^5 Et angelus,
quem vidi stantem super mare et super terram, levavit manum suam ad cælum : ^6 et juravit per
viventem in sæcula sæculorum, qui creavit cælum, et ea quæ in eo sunt : et terram, et ea quæ in ea
sunt : et mare, et ea quæ in eo sunt : Quia tempus non erit amplius : ^7 sed in diebus vocis
septimi angeli, cum cœperit tuba canere, consummabitur mysterium Dei sicut evangelizavit per servos
suos prophetas. ^8 Et audivi vocem de cælo iterum loquentem mecum, et dicentem : Vade, et accipe
librum apertum de manu angeli stantis super mare, et super terram. ^9 Et abii ad angelum, dicens
ei, ut daret mihi librum. Et dixit mihi : Accipe librum, et devora illum : et faciet amaricari
ventrem tuum, sed in ore tuo erit dulce tamquam mel. ^10 Et accepi librum de manu angeli, et
devoravi illum : et erat in ore meo tamquam mel dulce, et cum devorassem eum, amaricatus est venter
meus : ^11 et dixit mihi : Oportet te iterum prophetare gentibus, et populis, et linguis, et
regibus multis.

11 ^1 Et datus est mihi calamus similis virgæ, et dictum est mihi : Surge, et metire templum Dei,
et altare, et adorantes in eo : ^2 atrium autem, quod est foris templum, ejice foras, et ne
metiaris illud : quoniam datum est gentibus, et civitatem sanctam calcabunt mensibus quadraginta
duobus : ^3 et dabo duobus testibus meis, et prophetabunt diebus mille ducentis sexaginta, amicti
saccis. ^4 Hi sunt duæ olivæ et duo candelabra in conspectu Domini terræ stantes. ^5 Et si quis
voluerit eos nocere, ignis exiet de ore eorum, et devorabit inimicos eorum : et si quis voluerit
eos lædere, sic oportet eum occidi. ^6 Hi habent potestatem claudendi cælum, ne pluat diebus
prophetiæ ipsorum : et potestatem habent super aquas convertendi eas in sanguinem, et percutere
terram omni plaga quotiescumque voluerint. ^7 Et cum finierint testimonium suum, bestia, quæ
ascendit de abysso, faciet adversum eos bellum, et vincet illos, et occidet eos. ^8 Et corpora
eorum jacebunt in plateis civitatis magnæ, quæ vocatur spiritualiter Sodoma, et Ægyptus, ubi et
Dominus eorum crucifixus est. ^9 Et videbunt de tribubus, et populis, et linguis, et gentibus
corpora eorum per tres dies et dimidium : et corpora eorum non sinent poni in monumentis : ^10 et
inhabitantes terram gaudebunt super illos, et jucundabuntur : et munera mittent invicem, quoniam hi
duo prophetæ cruciaverunt eos, qui habitabant super terram. ^11 Et post dies tres et dimidium,
spiritus vitæ a Deo intravit in eos. Et steterunt super pedes suos, et timor magnus cecidit super
eos qui viderunt eos. ^12 Et audierunt vocem magnam de cælo, dicentem eis : Ascendite huc. Et
ascenderunt in cælum in nube : et viderunt illos inimici eorum. ^13 Et in illa hora factus est
terræmotus magnus, et decima pars civitatis cecidit : et occisa sunt in terræmotu nomina hominum
septem millia : et reliqui in timorem sunt missi, et dederunt gloriam Deo cæli. ^14 Væ secundum
abiit : et ecce væ tertium veniet cito.
^15 Et septimus angelus tuba cecinit : et factæ sunt voces magnæ in cælo dicentes : Factum est
regnum hujus mundi, Domini nostri et Christi ejus, et regnabit in sæcula sæculorum. Amen. ^16 Et
viginti quatuor seniores, qui in conspectu Dei sedent in sedibus suis, ceciderunt in facies suas,
et adoraverunt Deum, dicentes : ^17 Gratias agimus tibi, Domine Deus omnipotens, qui es, et qui
eras, et qui venturus es : quia accepisti virtutem tuam magnam, et regnasti. ^18 Et iratæ sunt
gentes, et advenit ira tua et tempus mortuorum judicari, et reddere mercedem servis tuis prophetis,
et sanctis, et timentibus nomen tuum pusillis et magnis, et exterminandi eos qui corruperunt
terram. ^19 Et apertum est templum Dei in cælo : et visa est arca testamenti ejus in templo ejus,
et facta sunt fulgura, et voces, et terræmotus, et grando magna.

12 ^1 Et signum magnum apparuit in cælo : mulier amicta sole, et luna sub pedibus ejus, et in
capite ejus corona stellarum duodecim : ^2 et in utero habens, clamabat parturiens, et cruciabatur
ut pariat. ^3 Et visum est aliud signum in cælo : et ecce draco magnus rufus habens capita septem,
et cornua decem : et in capitibus ejus diademata septem, ^4 et cauda ejus trahebat tertiam partem
stellarum cæli, et misit eas in terram : et draco stetit ante mulierem, quæ erat paritura, ut cum
peperisset, filium ejus devoraret. ^5 Et peperit filium masculum, qui recturus erat omnes gentes in
virga ferrea : et raptus est filius ejus ad Deum, et ad thronum ejus, ^6 et mulier fugit in
solitudinem ubi habebat locum paratum a Deo, ut ibi pascant eam diebus mille ducentis sexaginta.
^7 Et factum est prælium magnum in cælo : Michaël et angeli ejus præliabantur cum dracone, et draco
pugnabat, et angeli ejus : ^8 et non valuerunt, neque locus inventus est eorum amplius in
cælo. ^9 Et projectus est draco ille magnus, serpens antiquus, qui vocatur diabolus, et Satanas,
qui seducit universum orbem : et projectus est in terram, et angeli ejus cum illo missi
sunt. ^10 Et audivi vocem magnam in cælo dicentem : Nunc facta est salus, et virtus, et regnum Dei
nostri, et potestas Christi ejus : quia projectus est accusator fratrum nostrorum, qui accusabat
illos ante conspectum Dei nostri die ac nocte. ^11 Et ipsi vicerunt eum propter sanguinem Agni, et
propter verbum testimonii sui, et non dilexerunt animas suas usque ad mortem. ^12 Propterea
lætamini cæli, et qui habitatis in eis. Væ terræ, et mari, quia descendit diabolus ad vos habens
iram magnam, sciens quod modicum tempus habet.
^13 Et postquam vidit draco quod projectus esset in terram, persecutus est mulierem, quæ peperit
masculum : ^14 et datæ sunt mulieri alæ duæ aquilæ magnæ ut volaret in desertum in locum suum, ubi
alitur per tempus et tempora, et dimidium temporis a facie serpentis. ^15 Et misit serpens ex ore
suo post mulierem, aquam tamquam flumen, ut eam faceret trahi a flumine. ^16 Et adjuvit terra
mulierem, et aperuit terra os suum, et absorbuit flumen, quod misit draco de ore suo. ^17 Et iratus
est draco in mulierem : et abiit facere prælium cum reliquis de semine ejus, qui custodiunt mandata
Dei, et habent testimonium Jesu Christi. ^18 Et stetit supra arenam maris.

13 ^1 Et vidi de mari bestiam ascendentem habentem capita septem, et cornua decem, et super cornua
ejus decem diademata, et super capita ejus nomina blasphemiæ. ^2 Et bestia, quam vidi, similis erat
pardo, et pedes ejus sicut pedes ursi, et os ejus sicut os leonis. Et dedit illi draco virtutem
suam, et potestatem magnam. ^3 Et vidi unum de capitibus suis quasi occisum in mortem : et plaga
mortis ejus curata est. Et admirata est universa terra post bestiam. ^4 Et adoraverunt draconem,
qui dedit potestatem bestiæ : et adoraverunt bestiam, dicentes : Quis similis bestiæ ? et quis
poterit pugnare cum ea ? ^5 Et datum est ei os loquens magna et blasphemias : et data est ei
potestas facere menses quadraginta duos. ^6 Et aperuit os suum in blasphemias ad Deum, blasphemare
nomen ejus, et tabernaculum ejus, et eos qui in cælo habitant. ^7 Et est datum illi bellum facere
cum sanctis, et vincere eos. Et data est illi potestas in omnem tribum, et populum, et linguam, et
gentem, ^8 et adoraverunt eam omnes, qui inhabitant terram : quorum non sunt scripta nomina in
libro vitæ Agni, qui occisus est ab origine mundi. ^9 Si quis habet aurem, audiat. ^10 Qui in
captivitatem duxerit, in captivitatem vadet : qui in gladio occiderit, oportet eum gladio occidi.
Hic est patientia, et fides sanctorum.
^11 Et vidi aliam bestiam ascendentem de terra, et habebat cornua duo similia Agni, et loquebatur
sicut draco. ^12 Et potestatem prioris bestiæ omnem faciebat in conspectu ejus : et fecit terram,
et habitantes in ea, adorare bestiam primam, cujus curata est plaga mortis. ^13 Et fecit signa
magna, ut etiam ignem faceret de cælo descendere in terram in conspectu hominum. ^14 Et seduxit
habitantes in terra propter signa, quæ data sunt illi facere in conspectu bestiæ, dicens
habitantibus in terra, ut faciant imaginem bestiæ, quæ habet plagam gladii, et vixit. ^15 Et datum
est illi ut daret spiritum imagini bestiæ, et ut loquatur imago bestiæ : et faciat ut quicumque non
adoraverint imaginem bestiæ, occidantur. ^16 Et faciet omnes pusillos, et magnos, et divites, et
pauperes, et liberos, et servos habere caracterem in dextera manu sua, aut in frontibus
suis : ^17 et ne quis possit emere, aut vendere, nisi qui habet caracterem, aut nomen bestiæ, aut
numerum nominis ejus. ^18 Hic sapientia est. Qui habet intellectum, computet numerum bestiæ.
Numerus enim hominis est : et numerus ejus sexcenti sexaginta sex.