Nos Wencezlaus, Dei gracia rex Boemie et marchio Moravie, tenore presencium profitemur, quod olim
fratres Cruciferi cum stella, hospitalis Pragensis, accedentes nostram presenciam, devote et
humiliter supplicarunt, ut ius patronatus ecclesie in Kunigesperch eis et eorum ordini conferre de
benignitate regia dignaremur, affirmantes eiusdem ecclesie ius patronatus ad nos legittime
pertinere. Nos vero petitioni eorundem fratrum favorabiliter annuentes, in eadem ecclesia ius
patronatus eiusdem ecclesie, quod nobis tunc secundum assertionem eorundem fratrum conpetere
credebamus, eisdem fratribus et ordini contulimus, sicut tunc ab ipsis fuimus informati. Post hec
honorabilis vir dominus Theodericus, venerabilis abbas in Waltsachsen, in iure patronatus ecclesie
antedicte asserens se suumque monasterium ex huiusmodi nostra collatione gravatum, ad nos venit et
eiusdem ecclesie ius patronatus ad eum de iure pertinere tribus viris idoneis et fidedignis, Vlrico
de Herdeginsdorf et Wolfhardo de Kvnigisperch, militibus, et Alberto, cognomine Tartaro, cive
nostro in Cubito, coram nobis est publice protestatus. Qui quidem in animas eorum sunt confessi et
protestati singulariter et generaliter, quod ius patronatus ecclesie memorate ad dictum abbatem et
suum monasterium pertineret et memores essent et de certa sua sciencia heberent, quod antecessores
ipsius domini abbatis et fratres Cisterciensis ordinis, monasterii de Waltsachsen, a sexaginta
annis vel amplius prelibatem ecclesiam in possessione pacifica habuissent. Quorum protestationem
exinde veram esse scimus et fidem ei plenariam adhibemus, recognoscentes presentis scripti
patrocinio sepedictam ecclesiam in Kunigisperch in iure patronatus ad abbatem in Waltsachsen et
conventum ibidem legittime pertinere. In cuius rei testimonium presentes conscribi et nostris
sigillis iussimus communiri. Datum in Misenburch, anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo,
decimo kalendas octobris, indictione tercia.