Četba k přednášce Úvod do studia středověké latiny (5. přednáška)

   

   

   De compassione beatae Mariae (sekvence)

   

   

   Stabat mater dolorosa
   Iuxta crucem lacrimosa,
        Dum pendebat filius;
   Cuius animam gementem,
   Contristantem et dolentem
        Pertransivit gladius.

   O quam tristis et afflicta
   Fuit illa benedicta
        Mater unigeniti!
   Quae maerebat et dolebat
   Et tremebat, cum videbat
        Nati poenas incliti.

   Quis est homo, qui non fleret,
   Matrem Christi si videret
        In tanto supplicio?
   Quis non posset contristari,
   Piam matrem contemplari
        Dolentem cum filio?

   Pro peccatis suae gentis
   Iesum vidit in tormentis
        Et flagellis subditum,
   Vidit suum dulcem natum
   Morientem, desolatum,
        Cum emisit spiritum.

   Eia, mater, fons amoris,
   Me sentire vim doloris
        Fac, ut tecum lugeam;
   Fac, ut ardeat cor meum
   In amando Christum Deum,
        Ut sibi complaceam.

   Sancta mater, illud agas,
   Crucifixi fige plagas
        Cordi meo valide;
   Tui nati vulnerati,
   Iam dignati pro me pati
        Poenas mecum divide.

   

   Fac me vere tecum flere,
   Crucifixo condolere,
        Donec ego vixero.
   Iuxta crucem tecum stare,
   Te libenter sociare
        In planctu desidero.

   Virgo virginum praeclara,
   Mihi iam non sis amara,
        Fac me tecum plangere,
   Fac, ut portem Christi mortem
   Passionis eius sortem
        Et plagas recolere.

   Fac me plagis vulnerari,
   Cruce hac inebriari
        Ob amorem filii;
   Inflammatus et accensus
   Per te, virgo, sim defensus
        In die iudicii.

   Fac me cruce custodiri,
   Morte Christi praemuniri,
        Confoveri gratia;
   Quando corpus morietur,
   Fac ut animae donetur
        Paradisi gloria.