[DS PODIUM]
2 |
G
ERRY De Mol houdt van Lissabon.
,,Ik kom er graag en veel,''
zegt hij, ,,en fado is echte volks-
muziekdiedaarzomaarindekroegen
wordt gezongen. Op onze cd
Ya'Waawstonderaleenvertalingvan
een Portugees liedje van Jorge Fernando
(`Red me dan', red.), en het
laatste nummer dat we op de premire
van Het lied der rustelooheid gespeeld
hebben, is een mengeling van
het liedje `Later' uit onze allereerste
cd (Sporen, red.) en de originele fado
waarop dat nummer gebaseerd is.
Het is een klein grapje om de verwantschap
tussen Vlaanderen en Portugal
te illustreren. Historisch zijn er
via de havensteden heel wat banden
tot stand gekomen en fado doet het
ook opvallend goed in de Lage Lan-
den.''
­DeverwantschaptussenFernando
Pessoa en Herman De Coninck is dan
weer niet zo groot.
Gerry De Mol: Zij zijn bij toeval samen
op mijn nachtkastje beland. Een
van de keren dat ik in Lissabon was,
zat ik in een hotelletje vlakbij de gedenksteen
op de plek waar Herman
de Coninck overleden is. Hij stelde
mij voor de uitdaging om hem mee te
nemen in het project. De dichters
hebben ook inhoudelijk wel wat gemeen.
Je leest in de citaten dat ze allebei
over die rusteloosheid schreven.
Ik ben trouwens niet gaan zoeken om
van allebei bijvoorbeeld een gedicht
over de regen te vinden. Dat zijn zaken
die vanzelf gekomen zijn.
­ De stap van de poëzie van Pessoa
naar muziek is makkelijk, maar bij de
gedichten van Herman De Coninck
liggen de zaken wellicht moeilijker.
De Mol: Er zijn inderdaad al heel
veel fado's gemaakt op gedichten van
Pessoa, omdat ze zo muzikaal zijn.
Veel van zijn werk rijmt en zit ook
mooi in het metrum. De Coninck is
inderdaad moeilijker. Gelukkig heeft
hij tamelijk wat geschreven en was er
veel keuze. In het begin wilde ik meteen
componeren bij de teksten die ik
graag las, maar uiteindelijk heb ik
twee jaar lang met de verzamelde gedichten
in mijn boekentas rondgelopen.
Daar heb ik een slechte rug aan
overgehouden (lacht). Telkens ik iets
las waar ik muziek bij hoorde, maakte
ik aantekeningen. Ik heb dus lang op
de teksten gebroed om de muziek er
natuurlijk te laten uitkomen.
Eva De Roovere: De mensen in de
zaal merken het misschien niet, maar
De Coninck schreef helemaal niet zoals
wij een liedje zouden schrijven. En
al zeker geen teksten die je in acht,
zestien of vierentwintig maten kunt
Zoeken
naar de
juiste
maatOblomow presenteert
,,Het lied der rusteloosheid".
Dat is in
grote mate het project
van Gerry De Mol,
maar de samenwerking
met zijn kompane Eva
De Roovere lag voor de
hand. En ook de keuze
voor een fadoprogramma
was niet toevallig.
 door michaël bellon
OBLOMOW TOERT
MET `HET LIED DER
RUSTELOOSHEIĎ
Een van de foto's van Patrick De Spiegelaere die te zien zijn tijdens de voorstelling en ook op de tentoonstelling in Diest.
 Patrick De Spiegelaere
Verlang
lijstje
Geef mij Nescio en Tsjechov, oude boeken.
Geef mij na mijn zoveelste kale reis
iemand die mij twee haren uittrekt
en glimlachend zegt: je wordt grijs.
Geef mij alles en zeg: het is niets.
Geef mij niets en zeg: dat is alles.
Geef mij mezelf, geef mij jou.
Ik heb gezocht naar wist ik maar wat.
Geef mij nu eindelijk
wat ik altijd al had.
Dit is een van de gedichten van Herman De Coninck die
in ,,Het lied der rusteloosheiď' op muziek worden gezet.
Het verscheen in 1980 in ,,Met een klank van hobo'' en
is ook opgenomen in ,,De gedichten''.