guálterus de castellione, missus sum in vineam
K.   Strecker.  Moralisch-Satirische Gedichte, 6
Missus sum in vineam circa horam nonam, suarn quisque n i ti tur vendere personam; ergo quia cursi tant omnes ad coronam,
'semper ego auditor tantum,  nunquamne reponam?'
Rithmis dum lascivio, versus dum propino, rodit forsan aliquis dente me canino, quia nec afflatus sum pneumate divino
'neque labra prolui fonte caballino.5
Licet autem proferam verba parum culta et a mente prodeant satis inconsulta, licet enigmatica non sint vel occulta,
'est quodam prodire tenus,  si non datur ultra'.
Cur sequi vestigia veterutn refutem, adipi sci  rimulis
corporis salutem, impleri diviciis et curare cutem?
'Quod decuit magnos,  cur michi turpe putem?'
Qui v i rtutes appetit, lab i tur in imum, querens sapienciam irruit in 1 i mum. Imi temur  í gitur hec d i cen tem in i mum :
*0 cives,  c i ves,  querenda pecun i a primům! *
Hec est,  que  in sinodis confidendo tonat,
in eleccionibus prima grande sonát; in t ron izat presules, dites ímpersonat:
'Et genus et formám regina pecunia donat.'
Adora pecuniam, qui deos adoras! Cur struts armaria, cur libros honoras? Longas fac Parisius
20
vel Atheni s moras:
"Si nichil attuleris,  ibis, Homere,  foras.'
Disputet philosophus vacuo eratere, sciat,  quia minus est scire quam habere; nam si pauper fueris, foras expellere,
'ipse licet veoias musis comitatus,  Homere' .
Scj at artes aliquis, sit auctorura plenus,
quid prodest,   si vixerit pauper et egenus? Illinc cog i t nuditas vacuumque penus,
'hinc usura vorax avidumque in tempore fenus'.
Si Joseph in vincuiis Christum prefigurat,
si tot plagis Pharao durum cor indurat, si filiis Israel exitus obturat:
'Quid valet hec genesis,  si paupertas iecur urat
Quid ad rem,  si populus
sitit ante flumen,
si mon t i s ascenderit
Moyses cacumen
et si archam federis
obumbravi t numen?
' Malo signatas carries quam triste legumen. '
I1lud est.  cur odiens Studium repellam paupertatem fugiens vitamque mi seilam. Quis ferret vigiiias fr igidamque cellam?
'Tucius est iacui sse tboro,  tenuisse puellam. '
Quidam de sc ienci a tanturn gloriantur
et de pede Socratis semper cornicantur et dicunt,  quod opes qui philosophantur, 'non bene conveniunt
Idcirco divicias forsan non amat i s, ut eternam postmodum vi tarn capiatis. Heu mentes perdite! Numquid ignoratis,
' quod semper mult urn nocu.it di f ferre pa rat is ' ?
Si pauper Diogenes
his,
nec in una sede uiorantur' !
21
f uit huius sort i s, si Socrates legitur sic fuisse fortis, Iuvenal is ext iti t magister cohort is
'raannorei sque satur iacui t Lucanus in hortis'.
Heu quid confert pauperi nobi 1 is propago? Quid Ti tyrus patula recubans sub fago? Ego magis approbo rem,  de qua nunc ago;
' nam sine diviciis vita est quasi mortis imago'.
Semper habet coiaitexn paupertas merorem, perd i t fructum Veneris et amoris florem, quia iuxta nobilem versificatorem
' non habet.,  unde suum paupertas pascat amorem' .
Adde,  quod superb ia sequitur doctores, inflati sciencia respuunt minores; ergo sic impletum est, quod dicunt auctores:
'lnquinat egregios adiuncta superbia mores.'
Sit pauper de nobili genere gigantům, sciat, quantum currat sol et Saturnus quantum, per se solus habeat totum fame cantum:
'Gloria quantalibet quid erit si gloria tantum?'
Audi,  qui de Socrate disputas et scribis, miser,  vaca pocius potibus et cibis. Quod si dives fieri no 1 es vel nequibis,
'inter utrumque tene,  medio tut i ssimus ibis*.
22