Zaimki MÓJ, TWÓJ, SWÓJ – liczba pojedyncza
Zaimki MÓJ, TWÓJ, SWÓJ – liczba mnoga
Mianownik
(= Wołacz)
MÓJ MOJA, MA MOJE, ME TWÓJ TWOJA,
TWA
TWOJE,
TWE
SWÓJ SWOJA,
SWA
SWOJE,
SWE
Dopełniacz mojego,
mego
mojej, mej mojego,
mego
twojego,
twego
twojej, twej twojego,
twego
swojego,
swego
swojej, swej swojego,
swego
Celownik mojemu,
memu
mojej, mej mojemu,
memu
twojemu,
twemu
twojej, twej twojemu,
twemu
swojemu,
swemu
swojej, swej swojemu,
swemu
Biernik żyw.:
mojego,
mego
nieżyw.:
mój
moją, mą moje, me żyw.:
twojego,
twego
nieżyw.:
twój
twoją, twą twoje, twe żyw.:
swojego,
swego
nieżyw.:
swój
swoją, swą swoje, swe
Narzędnik moim, mym moją, mą moim, mym twoim,
twym
twoją, twą twoim,
twym
swoim,
swym
swoją, swą swoim,
swym
Miejscownik moim, mym mojej, mej moim, mym twoim,
twym
twojej, twej twoim,
twym
swoim,
swym
swoim,
swym
swoim,
swym
Mianownik (=
Wołacz)
MOI TWOI SWOI MOJE, ME TWOJE, TWE SWOJE, SWE
Dopełniacz moich, mych twoich, twych swoich, swych moich, mych twoich, twych swoich, swych
Celownik moim, mym twoim, twym swoim, swym moim, mym twoim, twym swoim, swym
Biernik moich, mych twoich, twych swoich, swych moje, me twoje, twe swoje, swe
Narzędnik moimi, mymi twoimi, twymi swoimi, swymi moimi, mymi twoimi, twymi swoimi, swymi
Miejscownik moich, mych twoich, twych swoich, swych moich, mych twoich, twych swoich, swych