Jan Hus: Knížky o svatokupectví

Aw∫∫ak trzi znamenawam, že by mohli byti proti tee zlo∫ti pomocy, když by pan buoh ∫wu milo∫t w
nich vkazal. Prwa pomocz, kdy by pan buoh dal niektere<h>o papeže, genž by w∫∫ecka ta
∫watokupecz∫twij zru∫∫ili wedle pi∫ma a wedle v∫tawenij ∫watych bi∫kupuow. Ale kdet ∫e ten nahodij?
Wiernie byl by weliky diw, by ∫e taky papez nynie zgewil; a wiem to, že by gemu nedali ge<h>o
apo∫∫tole byti žiwu dluho. Protož druha pomocz, genž by ∫pij∫∫e mohla byti, ge∫t, aby ∫wiet∫ka
kniežata a paani, g∫ucz od boha naučeni, nedopu∫tili to<h>o kupecz∫twie a nerzadne<h>o
ne∫tatecžnych prelatuow nad lid ∫azenie. A to by nay∫pi∫∫e wzwedli, kdy by ∫wych otczow almužen zle
vtracowati nedali, wezmuce ge w ∫wu mocz a w ∫wu obranu, aby gim[i] buducij nekupčzili. Neb yakož
oheň wzdy horzij a pali, dokud ma co paliti, teez oheň diabluow, gimž we∫∫ken ∫wiet, w niem g∫a
powržen, wzdy horzij, dokud má, co ten oheň krmi. Protož die s. Jan w ∫we Epi∫∫tole, že we∫∫ken
∫wiet položen ge∫t w zlo∫tnem, to g<e∫>t we zlem ohni, genž ge∫t žado∫t zlaa; a ta nemuož byti
∫pij∫∫e vha∫∫ena, gedne kdyz to bude odyato, co ona žada. V przikladie ma niekto zapalenie k ženie
kra∫ne neb žena k muzi. Pročz? Neb ∫e čza∫to widagij a ∫nad ∫polu obcugij. Protož ta žado∫t bude
brzy vha∫∫ena, když muži bude odyata a muž ženie bude odyat ∫mrtij. Proč? Proto, že giž nebude
mijti muž k nij w ∫wietie čzaky ani ona k mužy. Teež když by vgeli przili∫∫ne almužny a dali
∫krownu potrzebu kniezy, tehdy by žado∫t zlu ∫watokupecz∫twij vha∫yli. Ale dokud budu ∫wiet∫∫tij
wiece almužen przikladati, dotud budu wzdy žakow∫twa w tee žado∫ti podpalowati: oni przikladagice a
diabel yako kowarz miechy ∫wymi podymuge. Ale od te pomocy ∫wate k zru∫∫enij to<h>o hrziecha tiehne
kniežata a paany ∫wiet∫ke o∫lepenie pokryt∫ke, že ∫u ge o∫lepili kniežie ∫wym pokryt∫twim, takže
oni řku: Wy ∫e nemate w duchowen∫twij ple∫ti; a oni vpo∫luchagijce to<h>o, y netbagij. Druhe tiehne
zpržezeni; neb ∫u ∫ nimi ∫pržeženi w libo∫ti a w przizni ∫wieta tohoto, takže ∫wiet∫∫tij gich
poziwagij a ∫polu ∫obie pochlebugij. Trzetij od∫trkuge ∫wiet∫ke zanepraždnienij wiecij ∫wiet∫kych
od te dobree pomocy duchownij, takže wijce dbagij, aby zbohatieli, aby byli weleb[e]ni od lidij,
aby hrali, klali, we∫elee ∫wietu plodili, než aby panu bohu wiernie po∫lužili.