(qu'illes étaient paint Jalouses qu'elles in If voyant s'echap-1 ©ffrirent l'une un
• brosse en corail, FiCe á une telle in-IM pas et, avec pré-|nss, celui en or et inua vivement son
• chose" pensa-t'il
á montér trěs haut, íiient á bouger, jus-vienne le tremper.
U6 ca! se dit Bixu, 'avoir peur en ren-indait d'un nuage
i pas trěs loin avec Ux t'emmener jus-
Vf S la pierre? Non? IS derniers mots.
ÍXU. Thor en per-eux. Urtzi parla:
CBlui-lá, jeunot. II di ce qui se passe
ivait le savoir puis-' des eclairs aux
flea tormenta... Un rayo escapó desorienta-do y Bixu deseubrió que podia agarrarlo con SU mano sin quemarse. Sólo producía cosqui-llitas. Una vez más huyó sin que los dos ri-vales se dieran cuenta.
■ jEstoy cansado de todo estoj -se dijo Bixu ras llegaba al punto más alto del Larun.
No me extraňa.
|Otra voz!. Basajaun, recostado tranquila-Snte en la hierba, le sonreia. A Bixu le re-iirdo a un gran oso de peluche y se quedo tFinquilo.
^Sabes dónde está la piedra mágica? -se Itftvió a preguntar.
«Aquí mismo, delante de ti -y seňaló unas HPias peludas detrás de un riachuelillo -4Ptro sabes lo que debes hacer?.
lixu se acordó de que el gentil y sus com-j^fttros tenían las piernas mojadas y cruzó Idido el rio. Al llegar a las zarzas pelu-I sólo dudó un instante y el peine de oro Iflilö en su mano. Mientras las peinaba con |Hn soltura. Asi, todas lisas, no eran obstá-itUlt) para introducir la mano entre ellas... y tin li la piedra y juna gran capa de material Wáglco que la cubria!. Basajaun se rió de la de Bixu:
|Usa tu cabeza! -le dijo.
- Mutiko, ez zara oso urrutira iritsiko eguraldi honekin. Nahi ba-duzu, nik igoko zaitut tontorreraino -esan zion.
- Bai, eta horrela zeu harriarekin geratzeko, ezta? -Tximista urdin batek bere azken hitzak tapatu zituen. Ez ba! -oihu egin zuen Bi-xuk. Thor bera agertu zen haien aurrean. Urtzik hitz egin zuen:
- Ez kasurik egin honi, gaztetxo. Atzerritarra da eta ez daki ezer hemen gertatzen ari denaz.
Baina, itxuraz, bazekien, ze, Urtziren oinetara tximista bihurriak botatzen hasi bait zen eta honek, kontraerasoari ekin zion. Segi-tuan izan zuen Bixuk bere aurrean ekaitz txiki baina ikusgarri bat... Tximista bat galdu zitzaien, eta Bixu konturatu zen erre gäbe har-tu zitekeela eskutan. Kili-kili bakarrik egiten zion. Berriz ere ihesi joan zen, bi lehiakideak konturatu gäbe.
- Nazkatu naiz guzti honetaz! -esan zuen Bixuk Larun mendiko tontorrera iristen ari zen bitartean.
- Ez da harritzekoa.
Beste ahots bat! Basajaunak, belar gainean lasai-lasai etzanda, irrifar egiten zion. Bixuri gezurretako artza handi bat ekarri zion gogora eta lasai geratu zen.
- Ba al dakizu non dagoen harri majikoa? -galdetzera ausartu zen.
- Hementxe bertan, zure aurrean -eta errekasto baten atzeko sa-si iletsu batzu seinalatu zituen -Ba al dakizu zer egin behar duzun, ordea?
pieds d'Urtzi, qui commoncu la c attaque. Bientdt Bixu devant lui une mais magnifique tempete. Un eclair r rige s'echappa et Bixu se rendit compt pouvait l'attraper de la main sans se 1 II le chatouillait seulement. Encore ur il s'echappa sans que les rivaux ne s'e dent compte.
- J'en ai assez de tout cela se dit Bixi dis quil arrivait au point le plus ele Larrun.
- Cela ne m'etonne pas!
- Une autre voix! Basajaun couche tr llement dans l'herbe lui souriait. II re blait, pensait Bixu, a un grand ou peluche et il se tint tranquille.
- Sais-tu oil est la pierre magique! C lui demander.
- Ici meme, devant toi, et il lui montn ques buissons touffus, derriere un tou ruisseau.
- Mais sais-tu ce que tu dois faire.'r
Bixu se rappela que le Gentil et ses pagnons avaient les pieds mouilles et une allure decidee, il traversa le ruisse. arrivant pres des buissons touffus, il n ta qu'un instant et le peigne en or brill; sa main, tandisqu'il peignait les taillis aisance. Alors, rendus lisses, ils ne fai plus obstacle a la main... et il prit la i avec sa grande enveloppe magique! jaun se mit a rire de I'expression de
- Sers-toi de ta corvollo! lui (iit-t.il.