in de lo que hacen, pero nadie sabe
du guztiak, ulertzen ez duten gauzatan Ian egiten du, egi-ten dutenaz hitz egiten dute denek, baina inork ez daki ezer.
usted que sabe hacer?- preguntó      -Eta zuk zer dakizu egiten?* -gáldetu zuen Bixuk.
, lo único que sé hacer es contar his-5, chaval, pero contarselas a los ni-a la gente, sentarme en un banco aginar.
u pensó que no sabia hacer otra co-le pescar, aunque, pensándolo me-ampoco queria hacer otra cosa.
tlo si el hombre lo adivinara conti-hablando:
quieres que te diga la verdad tam-quiero hacer otra cosa.
juien tiene que haber que haga lo /o hago, <mo? Siempre hablo de lo engo delante. Si llueve, pues llueve 1 cuento; ^que tengo hambre? pues xitagonista se muere por un cacho an...
ves, en la "tele" no tengo futuro. ces me gustaria que hubiera otro do para vivir, donde cada uno hicie-o que sabe hacer. Mi abuelo conta-íe antes todo estaba Ueno de seres cos, y la gente normal hablaba con Era cosa de todos los días...
sntras decía esto el hombre comen-:aminar hacia el bosque, arrastran-)s pies por el puente, hasta que
-Nik egiten dakidan gauza bakarra, mutiko, istorioak kon-tatzea da, baina haurrei, jendeari kontatzea, jarleku batean eseri eta imajinatzea.
Bixuk ere pentsatu zuen, arrantza egiteaz gain, ez zekie-la besterik egiten, nahiz, hobeto pentsatuta, ez zuen beste ezer egin nahi.
Gizonak, igerri izan balio bežala, hitz egiten jarraitu zuen:
-Egia esatea nahi baduzu, ez dut beste ezer egin nahi. Norbaitek egon behar du nik egiten dudana egiteko, ezta? Aurrean dudanaz hitz egiten dut beti. Euria ari badu, ba, nire ipuinean euria egiten du; gose naizela? ba, nire protagonista ogi puska batengatik hiltzen da...
Ikusten duzunez, telebistan ez daukat etorkizunik. Ba-tzutan gustatuko litzaidake beste mundu bat egotea, nor-berak dakiena eginez bizi daitekeen mundua. Nire aitonak kontatzen zuen, lehen, izaki majikoez beteta zegoela de-na, eta jende arruntak haiekin hitz egitea zuela. Hori egu-neroko gauza zen...
Hau esaten zuen bitartean, basorantz abiatu zen gizona, zubian zehar oinak arrastaka zeramatzala, desagertu zen arte. Bixu, ametsezko izaki guzti haietaz pentsatzen gera-tu zen, maitagarriak, iratxoak, hitz egiten duten arrainak, gnomoak, arrain erraldoiak... Froga egitea erabaki zuen, ea bateren bat harrapatzen zuen.
-Kaixo mutiko!
Bixu une batez ikaratu egin zen, bapatean, isil-isilik
mais personne ne sait rien.
- Et vous, que savez-vous faire? - de-mande Bixu.
- Moi, la seule chose que je sais faire, c'est raconter de histoires, mais aux en-fants, aux gens. Je m'asseois sur un banc et j'invente.
Bixu pense qu'a part pecher, il ne sait rien faire, et en reflechissant un peu plus, il se dit qu'il n'a pas envie de faire autre chose.
L'homme continue, comme s'il avait devine la pensee de bixu.
- Si tu veux savoir la verite, je n'ai pas non plus envie de faire autre chose. II fau-drait que chacun fasse ce qu'il peut faire. Je parle toujours de ce que j'ai devant moi. S'il pleut, eh bien, il pleut dans mon histoire. J'ai faim! Eh bien mon heros meurt pour un morceau de pain. Tu vois, la tele, tres peu pour moi.
De temps en temps, j'aimerais vivre dans un monde ou chacun ferait ce qu'il a envie de faire.
Mon grand-pere, me racontait, qu'autrefois, il y avait des tas d'etres fan-tastiques, et les gens comme toi et moi, parlaient avec eux.
C'etait une chose habituelle.
En disant ces mots l'homme se met ä marcher vers le bois, en trainant ses