loraciön pacifica de este nuestro rio azonas, que recorremos en nombre adelantado de la Mar Oceana.
xu mirö un instante al rio, raquitico änsparente e intentö recordar lo que los libros sabia del famoso Amazo-grande y oscuro, casi un mar en la a, y pensö que aquel pobre hombre iba como una cabra.
Salvajes, -prosiguiö el conquistador -hostigan nuestras naves con dardos enenados y flechas incendiarias. -y ntö hacia la orilla con ei trabuco. AI iarar, el arma se estremeciö tanto que oltö la culata, deshaciendose en pol-:ontra las piedras del puente.
Salvajes ....
ixu le interrumpiö. La cafla habia em-ado a moverse tirada por el sedal que lundi'a en el agua:
Perdone, pero es que pican.
Esos malditos mosquitos de esta tie-ignota.... -dijo el conquistador.
txu estaba cansado, asi que tuvo una i:
Creo que los salvajes se fueron por -Y apuntö hacia la arboleda.
Vive Dios que los alcanzare, los con-;ire en esclavos, los conquistare - dijo Dnquistador, - y se los entregare a mi or como botin glorioso de esta gesta
gure ibai hau pakean arakatzen eragozten digutenak, Itsas-Ozeanoko armada-buruaren izenean zeharkatzen ari bait gara.
Bixuk une batez ibaiari begiratu zion, ziztrina eta garde-na, eta Amazonas famatuaz liburuetatik zekiena gogora-tzen saiatu zen, handia eta iluna, ia-ia itsasoa basoan bale-go bezala, eta gizaixo hura burutik jota zegoela pentsatu zuen.
-Basatiak, -jarraitu zuen konkistatzaileak -gure ontziak az-kon pozointsu eta gezi suemaileez astintzen dituztenak. -eta ibai ertzera apuntatu zuen trabukoaz. Tiro egitean, ar-mak hainbezteko dardara egin zuen, kulatá askatu egin zela, zubiko harrien kontra hauts bihurtuz.
-Basatiak...
Bixuk eten egin zion. Kainabera mugitzen hasia zen, ure-tan hondoratzen zen amuariak tiratzen bait zion.
-Barkatu, baina pikatu egin duté.
-Lurralde ezezagun honetako eltxo madarikatu horiek... -esan zuen konkistatzaileak.
Bixu aspertuta zegoen, beraz, ideia bat izan zuen:
-Uste dut basatiak hortik joan direla.' -eta zuhaizti aldera apuntatu zuen.
-Harrapatuko ditut, Jaungoikoa testigu, esklabu bihurtu-ko ditut, konkistatuko ditut -esan zuen konkistatzaileak-, eta nire jaunari entregatuko dizkiot, historiak gogoratuko duen jesta honetako sari glorioso bezala. Banoa hara! -eta oihu eginez ibai ertzerantz abiatu zen.
Ordurako, Bixuren arraina ihesi joana zen, beraz, baran-dan eseri eta amuan beste zizare bat ipini zuen. Amuaria botatzen zuen bitartean, pentsatu besterik ez zuen egiten
Bixu regarde un moment la riviere ra-chitique et transparente qui coule ä ses pieds, et essaie de se souvenir de ce qu'il a lu sur ce fameux Amazone un fleuve immense et obscur, presque une mer dans la forět, et il en conclut que ce brave homme est vraiment cinglé.
- Des sauvages, -continue le conquistador-, qui harcělent nos vais-seaux avec des dards empoisonněs et des flěches incendiaires. Ce disant, il pointe son arquebuse vers la berge. Sous le choc du tir, la crosse se pulverise contre les pierres du pont.
- Des sauvages....
Bixu l'interrompt car sa canne vient de commencer ä pencher, attirée par la lig-ne qui s'enfonce dans l'eau.
- Excusez-moi, mais ca mord-
- Ah maudits moustiques de cette te-rre indigne-... continue le conquistador.
Bixu est fatigue. Tout ä coup, il lui vient une idée.
- II me semble que les sauvages sont partis par lä-, et il 4ui designe le bosquet.
- Devant Dieu, je les rattraperai, j'en ferai des esclaves, j e les dominerai-, dit le conquistador-, et les livrerai ä mon seigneur comme glorieux butin de cette épopée dont se souviendra l'histoire. J'y vais! - et dans un cri il s'élance vers la