JUDITH HERZBERG
Staalkaart
Rotterdam-Amsterdam Poetry International Uitgeverij De Harmonie 2001
JUIST TOEN
JA
Juist toen hun huis klaar was precies zoals ze dat wilden tot in de puntjes zo was geworden zoals ze dat wilden want al dag een was gebleken dat hun smaak overeen kwam (dat was meteen ook de reden geweest) juist toen hun huis
dus zo was als ze wilden
sloeg een vervaarlijk gapen toe.
Zij gaapten 's middags zij gaapten 's avonds (al dronken ze nog de lekkerste drankjes] Zij gaapten en gaapten tot laat in de nacht en juist als zij dachten nu gaan we slapen schaterde een nog onbedaarlijker gapen, dat gaapte hen toe.
Hij loopt met iets zwaars voor haar uit. Zij blijftstaan.
Zij roept, van de straat, hem iets na, hij antwoordt terwijl hij een deur opendoet, een kort 'ja'.
Niet het jaha van moeders die zieh vervelen
niet het ja van oja goed want bijna vergeten
niet het ja van wees maar gerust
niet een ja als een knal
niet een ja uit twee delen
zo'n ja waar een nee onder schuilt
niet een ja van: ik ben zo terug
niet een ja van: hou me niet tegen.
Niet een ja half als vraag;
dat zien we nog wel
een misschien, een vermoeden -
Maar een dag-in dag-uit ja een ja ten overvloede.
14
15