Broliai seserys, imkit mane ir skaitykit

               Ir tatai skaitydami permanykit.

Mokslo šito tėvai jūsų trokšdavo turėti,

               Ale to negalėjo nė vienu būdu gauti.

Regėti to norėjo savo akimis,

               Taip ir išgirsti savo ausimis.

Jau nūn, ko tėvai niekada neregėjo,

               Nūn šitai vis jūsump atėjo.

Veizdėkit ir dabokitėsi, žmones visos,

               Šitai eit jūsump žodis dangaus karalystos.

Maloniai ir su džiaugsmu tą žodį priimkit,

               O jūsų ūkiuose šeimyną mokykit.

Sūnūs, dukterys jūsų tur tatai mokėti,

               Visa širdžia tur tą Dievo žodį mylėti.

Jei, broliai seserys, tuos žodžius nepapeiksit,
Dievą Tėvą ir Sūnų sau mielu padarysit
Ir pašlovinti po akimis Dievo būsit,
               Visuose daiktuose palaimą turėsit.
Šituo mokslu Dievą tikrai pažinsit
               Ir Dangaus karalystosp prisiartinsit.
Neužtrukit, broliai seserys, manęs skaityti,
               Jei pagal valią Dievo norit gyventi.
Jei kas šventą giesmę nor giedoti,
               Mane po akimis savo tur turėti.
Dieną ir naktį prieg savęs mane laikykit
               Ir niekada manęs nuog jūsų neatmeskit.
Jei kursai mane nuog savęs atmes,
               Tasai nė vieno pažytko manip negaus.
Aš sakau, jog toksai visada tur kleidėti
               Ir apie sveikatą savo netur nieko žinoti.
Kursai nenorėtų to mokslo žinoti ir mokėti,
               Tasai amžinose tamsybėse tur būti.
Todrin jūs, žmones, manęsp prisiartinkit
               Ir pagal tą šventą mokslą gyvenkit.
Tamsybes senąsias nuog jūsų šalin atvarysit,
               Sūnus, dukteris nuog jų išgelbėsit,
Jei tą mažą krikščionių mokslą mokėsit
               Ir pagal jį jūs patys save rėdysit.
Kaukus, Žemėpačius ir Laukosargus pameskit,
               Visas velniuvas, deives apleiskit:
Tos deivės negal jums nieko gero duoti,
               Bet tur visus amžinai prapuldyti.
Sveikatą, visus daiktus nuog to Dievo turit,
               Kurio prisakymus čia manip regit.
Tasai Dievas dangų, žemę žodžiu vienu sutvėrė,
               Šituo būdu žmones ir visus daiktus padarė, -
Tasai kožnam žmogui vienas gal padėti,
               Sveikatą ir palaimą tasai gal priduoti.
Tasai Dievs visas žmones nor didžiai mylėti,
               Dangaus karalystę dovanai nor dovanoti,
Aitvars ir deivės to negal padaryti,
               Bet ing peklos ugnį veikiau gal įstumti.
Pameskit tas deives, Dievop didžiop pristokit,
               Šitą mokslą visi linksmai priimkit.
Tasai mokslas tur teisiai jus išmokyti,
               Kaip Dievą turit pažinti, priegtam ir garbinti,
Tasai mokslas rodo tikrą kelią Dievo Sūnausp,
               Mūsų Išganytojop Jėzausp Kristausp.
Šitą Sūnų ir Tėvą tikrai pažinsit,
               Jei tą mokslą gerai mokėsit ir permanysit.
Be šito mokslo žmones regit kleidinčias
               Ir deivių šimtą (jei tatai nemaž) turinčias.
Aš žinau ir tatai dręsu čia sakyti,
               Jog šimte žmonių vieno negalėčiau atrasti,
Kursai vieną žodį Dievo prisakymo mokėtų
               Ir poteriaus bent du žodžiu atmintų.
Jei klausi žmogų: "Bau moki poterį byloti?
               Prisakymus Dievo bau galėtų atminti?
Vieros krikščionių straipsnius ar gali skaityti?
               Apie dūšios išganymą bau gali ką žinoti?" -
Zatagamis tau žmogus tur atsakyti,
               Jog geresniai atmen arti, nent poterį byloti.
"Dievo prisakymų, - bylo, - aš niekada negirdėjau,
               Nei straipsnių vieros krikščionių skaičiau.
Bažnyčioj nuog dešimties metų nebuvau,
               Tiktai su burtininke ant burtų veizdėdavau:
Be geresni su šventa burtininke gaidį valgyti,
               Nei bažnyčioj šaukimo žekų klausyti".
Ak ponai, klausykit ir permanykit!
               Balsus tuos jūsų žmonių išgirskit!
Tų dūšias Dievs nuog jūsų norės turėti,
               Kurias jums ing rankas davė rėdyti.
Ei viešpatys visokie, ant žmonių susimilkit!
               Kunigump, žekump žmones tremkit!
Kiek nedėlias bažnyčion vaikščioti prisakykit,
               Kunigus, idant mokytų žmones, raginkit!
Klebonus, kunigus vienu balsu prašykit,
               Idant to mokslo neslėptų, didžiai melskit.
Jei kunigai tingėtų tą mokslą patys sakyti,
               Jūs galėsit ūkiuose žmones mokyti.
Bet kunigų yra urėdas žmones mokyti,
               Bo ant to visi yra apskirti.
O jūs, kunigai, pagal jūsų seną urėdą
               Mokykit žmones, tatai visos paklydo!
Šitai turit trumpą mokslą krikščionystės
               Pagal būdą senosios bažnyčios.
Skaitykit ir duokit ing rankas kiek vaiko,
               Kaip žemaičio, taip ir lietuvininko.
Raginkit žmones to trumpo mokslo išmokti,
               Be kurio platesnis mokslas negal stovėti.
Jei to trumpo mokslo mokyti užtruksit,
               Aveles jūsų amžinai pražudysit.
Todėl, kunigai, ant avelių susimilkitėsi,
               Aštraus sūdo ir narso Dievo bijokitėsi, -
Be geresni čia Dievo žodžių žmones mokyti,
               Nent aštrų sūdą alba narsą Dievo turėti.
Dėl to rankosn šitą mokslą trumpą imkit
               Ir Aveles jūsų tuo mažu Dievo mokslu penėkit,
Priegtam platesnio mokslo kiek dienos laukit
               Ir ilgai Dievo valioj ant svieto gyvenkit,
Dievo žodžio karštai dieną ir naktį ieškokit,

               O mano darbą už ger pr'imkit.

Bratři a sestry, vezměte si mne a čtěte

      a při čteni pochopte toto:

Vaši rodiče dychtili po tomto učení,

      avšak žádným způsobem nemohli jej získat.

Chtěli jej vidět na vlastní oči,

       a také slyšet na vlastní uši.

A nyní to, co rodiče nikdy nespatřili,

      nyní to vše přišlo k vám.

Dívejte se a dávejte pozor, všichni lidé,

     tady k vám přichází slovo o nebeském království.

Přijměte toto slovo s láskou a radostí,

     a ve svých hospodářstvích svou rodinu učte.

Vaše syny a dcery musejí to vše umět,

     a z celého srdce musejí milovat toto Boží slovo.

Pokud, bratři a sestry, těmito slovy nepohrdnete,

pak si oblíbíte Boha Otce a Syna

a budete pochválení v Božích očích,

     a ve všem budete mít požehnání.

Skrze toto učení vskutku poznáte Boha

     a budete blíž Nebeskému království.

Neotálejte, bratři a sestry, s mojí četbou,

     pokud chcete žít podle Boží vůle.

Pokud někdo chce zpívat svatý zpěv,

      musí mne mít před svýma očima.

Ve dne a v noci mějte mě u sebe

      a nikdy mě neodmítejte.

Pokud někdo mě odmítne,

      tomu se nedostane žádného z mých užitků.

Říkám vám, že takový člověk zřejmě blouzní

      a nechce nic vědět o svém zdraví.

Ten, který by nechtěl toto učení poznat a jemu se naučit,

      ten by věčně měl zůstat v temnotách.

Proto, lidé, přibližte se ke mně

      a žijte podle tohoto svatého učení.

[Takto] odeženete staré temnoty od sebe,

      a své syny a dcery od nich spasíte,

Jen pokud toto malé křesťanské učení zvládnete

      a sami sebe podle něj budete řídit.

Zahoďte Kauky, Žemėpačiai a Laukosargy,

      Opusťte všechny ďáblovy výmysly a bohyně:

Tyto bohyně nemohou vám nic dát,

      jen mají vás uvrhnout do věčného zatracení.

Své zdraví a veškeré své věci máte od Boha,

      jehož přikázání zde ve mně vidíte.

Tento Bůh stvořil jediným slovem nebe a zemi

      a stejným způsobem stvořil člověka a všechny věci, -

Tento [Bůh] jako jediný může člověku pomoci,

       pouze on může mu zaručit zdraví a požehnání.

Tento Bůh moc chce všechny lidi milovat,

       chce jim darovat nebeské království,

Aitvaras a bohyně to nedokážou,

       spíš mohou postrčit člověka do ohnivých pekel.

Opusťte ty bohyně, přejděte na stranu Velikého Boha,

       toto učení přijměte všichni s veselým srdcem.

Toto učení má vás správně naučit,

        kterak máte poznat Boha a také jak jej uctívat,

toto učení ukazuje správnou cestu k Božímu Synovi,

       našemu spasiteli Ježíšovi Kristovi.

Toho Syna a Otce opravdu poznáte,

        pokud toto učení zvládnete a budete mu rozumět.

Když toto učení chybí, vidíme lidi blouznit

        a uctívat sto (ne-li víc) bohyní.

Vím a troufám si to tady říci,

        že mezi stovkou lidí nenašel bych jediného,

který by znal alespoň jedno Boží přikázání

          a aspoň dvě slova z Otčenáše by pamatoval.

Pokud se jednoho zeptáš: „Zda pak umíš Otčenáš?

          Zda si pamatuješ Boží přikázání?

Zda pak dokážeš přečíst body k vyznání víry křesťanské?

          Co znáš o spáse duše?“ –

 Obratem tobě člověk odpoví,

        že líp umí orat než odříkávat Otčenáš.

„O Božích přikázáních, - říká, - nikdy jsem neslyšel,

         ani jsem nečetl body k vyznání křesťanské víry.

V kostele jsem nebyl přes deset let,

       jen jsem s čarodějnici koukal na čárování:

lepší je jíst kohouta s čarodějnicí,

       než poslouchat kvílení žáků v kostele“.

Ach, páni, poslechněte toto a uvědomte si!

        Uslyšte toto volání vašeho lidu!

Jejich duše Bůh bude požadovat po vás,

        neboť vám je dal do rukou, abyste je vedli.

Hej, vládcové všichni, smilujte se nad lidem!

        Posílejte lidi ke kněžím a žákům!

Přikažte jim, aby každou neděli šli do kostela,

         vybízejte kněze, aby lid učili!

Všichni jako jeden proste faráře a kněze,

        aby ono učení neschovávali, uproste je o to.

Kdyby kněží byli líní, aby sami toto učení hlásali,

       vy budete moci učit lid u něj doma.

Ale učení lidu je povinností kněží,

       neboť všichni k tomu byli povolány.

A vy, kněží, učte lid podle svých původních povinností,

       hleďte, jak všichni bloudí!

Tady máte krátký výklad křesťanství

       dle způsobu staré církve.

Čtěte a dejte [ten výklad] do rukou každého dítěte,

              jak Žemaita, tak Litevce.

Vybízejte lid, aby se učil této krátké nauce,

          bez které neobstojí žádná širší věda.

Pokud budete otálet s učením této nauky,

          své ovečky na věky zahubíte.

Proto smilujte se, kněží, nad svými ovečkami,

          mějte strach z přísného soudu a Božího hněvu, -

lepší je tady učit lid Božímu slovu,

          než se vystavit přísnému soudu a Božímu hněvu.

Proto vezměte si toto krátké učení do rukou

        a nakrmte své Ovečky touto krátkou Boží naukou,

a zatím každým dnem očekávejte širší učení

        a žijte dlouze v lásce Boží na tomto světě,

vroucně hledejte Boží slovo ve dne i v noci,

        a tuto moji práci přijměte s náklonností.